Maze Runner: The Death Cure

Maze Runner: The Death Cure is de derde en laatste film van de Maze Runner filmserie. Deze film is net zoals de andere Maze Runner films geregisseerd door Wes Ball.

In deze film leidt Thomas (Dylan O'Brien) de groep op een missie om Minhho (Ki Hong Lee) te redden uit de handen van WCKD.

Thomas en de rest van de groep.

Om dit te kunnen doen moeten Thomas en de rest afreizen naar en inbreken in de zwaar bewaakte Laatste Stad van WCKD. Als ze hier binnen weten te komen, kunnen ze hun gevangen groepsgenoten redden en de antwoorden op hun vragen ontrafelen.




Deze film is een goed einde van de Maze Runner filmserie voor de fans van de serie. Voor mensen die niet meer zo bekend met de filmserie zijn, kan de film wel wat minder overkomen. Dit komt vooral doordat ze deze laatste film van de serie moesten uitstellen, omdat Dylan O'Brien zich ernstig verwonde tijdens het filmen van een actiescène voor deze film. Hierdoor werd het filmen van de film stilgelegd totdat hij weer helemaal de oude was. Zo kwam er twee jaar verschil tussen deze film en het tweede deel te zitten. Zo kan het zijn dat wanneer je geen grote fan van de serie bent dat je niet meer precies weet waar het tweede deel eindigde en waar de serie nou ook alweer precies over ging.

De film is gelukkig net als de twee voorgaande films wel weer goed en mooi gefilmd. Zo krijg je in deze film bijna alles wel mooi en duidelijk te zien. De filmsets en effecten zien er verder ook goed en realistisch uit. Het filmscript is helaas wel wat minder, want de film is vaak wel voorspelbaar. Dit komt omdat er bepaalde situaties gebeuren die je wel eens in een andere film hebt gezien en daardoor kunt raden wat er ongeveer gaat gebeuren. In het script is ook niet altijd even goed op de details gelet, want als je als kijker goed oplet, kloppen bepaalde dingen gedurende de film niet meer. Zo kun je beter niet te veel zelf nadenken over de film en wat erin gebeurt, want dan kun je je ergeren aan deze dingen en zo je interesse een beetje in de film verliezen.         

Het acteerwerk in de film wordt verder door de meeste van de cast ook goed gedaan. Sommige acteurs hebben maar een kleine rol in deze film en komen daardoor niet zo bijzonder over. Het beste acteerwerk komt meer van de hoofdrolspelers in de film zoals: Dylan O'Brien, Ki Hong Lee en Thomas Brodie-Sangster.

Ik geef de film als cijfer een:

Downsizing

Downsizing is een nieuwe drama, komediefilm. De film is geregisseerd en deels geschreven en geproduceerd door Alexander Payne de regisseur van Nebraska.

In de film hebben Noorse wetenschappers ontdekt hoe ze mensen kunnen laten krimpen tot een lengte rond de 13 centimeter. Op deze manier probeert de mensen het wereldprobleem van de overbevolking te bestrijden.

Paul en Aubrey bekijken
een verkleinde tentoonstelling. 

Paul Safranek (Matt Damon) denkt er ook over na om zichzelf te laten verkleinen, maar twijfelt hier nog wel over. Wanneer hij leert dat de mensen in de miniatuurwereld er economisch sterker voorstaan, besluit hij samen met zijn vrouw Audrey (Kristen Wiig) om zich toch te laten verkleinen.
Eenmaal verkleint, proberen ze een goed leven te leven in de miniatuurgemeenschap. In het begin lijkt Paul zijn leven een stuk leuker te zijn geworden nu hij klein is, maar na een tijdje leert hij dat er meer achter het verkleinen van mensen zit dan alleen de overbevolking te bestrijden.

Deze film is in het begin van het verhaal het sterkst, omdat je hier de hoofdrolspeler volgt, die vol verbazing de wereld met gekrompen mensen volgt. Als hij dan in het begin zelf ook gekrompen is, is het in het begin ook wel leuk om te zien hoe hij zich aanpast aan deze nieuwe levensstijl. Na een tijdje wanneer alles in het verhaal klein is, verliest de film zijn bijzondere kant. Dit komt omdat veel dan wel in de kleine wereld afspeelt, maar door het gebrek aan beelden van de echte grote wereld kan het als kijker na een tijdje gewoon overkomen als een normale film. Het aspect van de gekrompen wereld verdwijnt al ongeveer na het eerste halfuur daarna gaat de film dan meer over het verschil tussen arm en rijk en de opwarming van de aarde.
Andere films als Honey, I shrunk the kids en Ant-man die ook op het verklein aspect inspelen, zijn dan betere films om te bekijken. Bij deze films weet je als kijker beter dat dat het om verkleinde personages gaat, omdat ze ook aspecten uit de echte grote wereld in de film blijven gebruiken.

De personages in de film zijn verder ook niet zo bijzonder of interessant, waardoor je als kijker niet echt om ze geeft. Het leukste personage is die van Christopher Waltz, want hij zorgt nog voor een beetje humor in de film. Helaas zit hij niet zo veel in de film, want de film speelt meer in op de personages van Matt Damon en Hong Chau die samen hun avonturen en ontdekking in de kleine wereld beleven.

Als acteur kan Matt Damon in de toekomst beter voor rollen kiezen in betere films, want zijn afgelopen acteerwerk in de mindere films als deze film en Suburbicon zijn niets vergeleken bij het goede acteerwerk dat hij in films zoals Good Will Hunting en The Martian leverde. De rest van de cast levert verder ook geen bijzonder werk. Alleen Christopher Waltz heeft een paar leuke momenten in de film.

Ik geef de film als cijfer een:

Darkest Hour

Darkest Hour is een nieuwe historische biografie van Winston Churchill. De film is geregisseerd door Joe Wright, de regisseur van Pride & Prejudice en Atonement. 

In de film is Winston Churchill (Gary Oldman) pas net een paar dagen de premier van het Verenigd Koninkrijk, maar hij staat direct al voor een zware taak. Hij moet namelijk de keuze maken of hij wil onderhandelen over een vredesverdrag met Nazi-Duitsland of dat hij toch terug wil vechten voor de idealen en de vrijheid van zijn land.

Winston Churchill.

Terwijl de nazi's West-Europa binnenvallen en langzamerhand overnemen, ontstaat er ook een politieke oorlog in het Verenigd Koninkrijk. Churchill moet de politieke partijen en de burgers nu achter zich zien te krijgen, zodat hij weet dat hij zijn keuzes maakt met het vertrouwen van het land. Zo staat hij op het punt de wereldgeschiedenis te veranderen.


Dit is een interessante film en dan vooral voor mensen die van geschiedenis verhalen houden. Vorig jaar in de film Dunkirk was een oorlogsstrijd van de Tweede Wereldoorlog te zien en in deze film zie je de politieke strijd die de politici moesten voeren om bepaalde beslissingen goed te kunnen keuren om bepaalde acties te laten uitvoeren. Churchill had het zwaar in deze tijd, omdat hij er grotendeels alleen voor stond. Zo is dit wel meer een praatfilm dan dat je echt oorlogsactie krijgt te zien. Als je dan van praatfilms houdt, kun je vast van deze film genieten.

Doordat de film over een bekende gebeurtenis in de wereldgeschiedenis gaat waar de meeste mensen wel bekend mee zijn, kan de film uiteindelijk wel bekend overkomen. Gelukkig blijft de film interessant dankzij de politieke strijd waar de meeste mensen minder vanaf weten.

Gary Oldman levert ook geweldig en geloofwaardig acteerwerk in deze film. In de film draagt hij een prothetisch kostuum waardoor hij goed lijkt op de echte Winston Churchill. Naast dat Gary Oldman echt op Churchill lijkt in de film, praat hij ook op eenzelfde manier zoals Churchill deed. Zijn geweldige en geloofwaardige acteerwerk maakt het de film wel waard om gezien te hebben. Voor zijn acteerwerk in deze film heeft Gary Oldman al verschillende filmprijzen gewonnen zoals de Golden Globe en hij verdient het wel om nog meer filmprijzen te winnen. Naast Gary Oldman levert de rest van de cast ook goed en geloofwaardig acteerwerk. Kristin Scott Thomas levert bijvoorbeeld leuk acteerwerk als Churchill zijn vrouw.   

Ik geef de film als cijfer een:

Den of Thieves

Den of Thieves is een nieuwe misdaad thriller geregisseerd en deels geschreven en geproduceerd door Christian Gudegast. Dit is de eerste film die hij heeft geregisseerd. Verder is hij bekends als de schrijver van A Man Apart en London Has Fallen.

De film gaat over de corrupte agent Nick Flanagan (Gerard Butler). Samen met een groep andere corrupte agenten probeert hij de crimineel Merrimen (Pablo Schreiber) op te pakken, maar hiervoor moet hij eerst bewijs bemachtigen van zijn criminele plannen. Om deze informatie te bemachtigen, probeert hij de zwakste schakel van Merrimen zijn criminele groep Donnie (O'Shea Jackson Jr.) te bespelen zodat hij de informatie over Merrimen zijn plannen doorgeeft.

Nick en de andere agenten.

Zo leert hij dat de criminelen plannen om de Federal Reserve Bank te overvallen. Als Nick alles nu goed speelt, kan hij Merrimen met genoeg bewijs oppakken. Dit moet hij wel voorzichtig doen om niet onnodig onschuldige mensen in gevaar te brengen.

Dat dit Christian Gudegast zijn eerste werk is als regisseur valt helaas terug te zien in de film. De eerdere films waarvan hij de scripts heeft geschreven, zijn ook niet de beste films. Nu hij deze keer zowel moet regisseren en schrijven, zorgt dit helaas ook voor een mindere film. Het script van deze film is wat vaag geschreven. Er gebeurt te veel zonder dat je als kijker echt een duidelijk uitleg krijgt over wat er nu allemaal precies gebeurt.  De personages in de film krijgen ook geen tot weinig achtergrond, waardoor je als kijker weinig om ze geeft. Het hoofdpersonage in de film gaat in het begin bijvoorbeeld scheiden. Zo proberen ze drama in de film te stoppen, maar doordat het zo gehaast gaat en je als kijker verder niets van de relatie mee krijgt, boeit het je als kijker niet zo veel.

De komedie in de film is vaak ook voorspelbaar. Op een paar komische momenten na, slaat de komedie ook niet echt aan bij de kijkers, want het is wat te simpel geschreven.

Gerald Butler levert in deze film beter acteerwerk dan dat hij in de afgelopen films zoals: God of Egypt en Geostorm deed, maar hij is helaas nog niet terug op het goede acteerniveau die hij vroeger wel had. De rest van de cast levert verder ook niet zulk bijzonder acteerwerk. Alle het mindere acteerwerk, ligt wel voornamelijk aan het mindere script van de film.

Ik geef de film als cijfer een:

The Commuter

The Commuter is een nieuwe actie misdaaddrama geregisseerd door Jaume Collet-Sierra, de regisseur van Unknown, Non-Stop en Runn All Night.

Michael MacCauley en Joanna.

De film gaat over de verzekeringsverkoper Michael MacCauley (Liam Neeson). Dagelijks reist hij per trein naar zijn werk en leert zo de andere dagelijkse reizigers goed kennen. Een mysterieuze vrouw genaamd Joanna (Vera Farmiga) daagt hem uit om tussen de passagiers een passagier te vinden die niet thuis hoort op de trein. Als hij deze passagier weet te vinden, zal ze hem met 100 duizend dollar belonen.

Michael kan het geld wel goed gebruiken en gaat akkoord met haar deal. Tijdens zijn zoektocht naar de passagier die niet op de trein hoort te zitten, leert hij dat hij vast zit in een crimineel complot en dat het leven van zijn gezin op het spel komt te staan als de passagier niet binnen een bepaalde tijd weet te vinden.

Jaume Collet-Sierra heeft al eerder met Liam Neeson in de hoofdrol films gemaakt. Zo kan het voorkomen dat deze film als een bekende film aanvoelt, vooral omdat het verhaal veel lijkt op de film Non-Stop waar Liam Neeson ook iemand moest identificeren. In die film moest hij dit in een vliegtuig doen en deze keer in een trein. Zo speelt de film zich grotendeels alleen in dezelfde trein af. Gelukkig is de film wel mooi en geloofwaardig gefilmd. Het verhaal van de film is verder ook wel interessant, omdat je samen met Liam Neeson ook probeert te onderzoeken welke van de verschillende passagiers niet in de trein hoort te zijn. Zo krijgt de film een beetje een detective aspect. De passagiers in de trein komen ook geloofwaardig over omdat er allemaal mensen van verschillende culturen en met verschillende gewoontes aan boord van de trein zitten. Op het eind wordt het verhaal helaas wel wat minder, doordat ze de film vullen met te veel wendingen.

Liam Neeson levert goed acteerwerk in deze film. Je kunt in deze film wel terug zien dat hij ouder is geworden, maar ondanks dat levert hij nog geloofwaardig acteerwerk in de actie scenes. De rest van de cast bestaat uit bekende acteurs zoals: Patrick Wilson en Sam Neil, maar in deze film hebben ze ook net beginnende acteurs gecast om deze te helpen met werk in de filmwereld. Bij sommige van deze acteurs kun je wel terug zien dat dit een van hun eerste films is, maar de meeste leveren verder wel goed acteerwerk.

Ik geef deze film als cijfer een:

All the Money in the World

All the Money in the World is een nieuwe misdaaddrama. De film is geregisseerd door Ridley Scott, de regisseur van: Alien, Blade Runner en Gladiator. De film is gebaseerd op het gelijknamige boek van schrijver John Pearson. Het boek is geïnspireerd op ware gebeurtenissen.

In de zomer van 1973 wordt de jonge John Paul Getty III (Charlie Plummer) ontvoerd door de Italiaanse maffia. Ze eisen 17 miljoen dollar losgeld om hem weer terug bij zijn familie te brengen.

Ex-CIA-agent Fletcher
Chase bij Jean Paul Getty

De maffia weet namelijk dat hij de kleinzoon is van de oliemagnaat Jean Paul Getty (Christopher Plummer). Ondanks dat Jean Paul best een goede band met zijn kleinzoon heeft, vindt hij het toch onnodig om zoveel geld voor zijn vrijlating te betalen.

Gail Harris (Michelle Williams), de moeder van John Paul probeert nu samen met de hulp van de ex-CIA-agent Fletcher Chase (Mark Wahlberg) zelf te onderhandelen met de maffia. Dit moet ze zo voorzichtig mogelijk doen zonder dat ze verkeerde signalen weggeeft aan de maffia of de paparazzi.

Gail wordt bestormd door de
paparazzi.

Dit is weer een goede film van Ridley Scott, die hij op een mooie en spannende manier in elkaar gezet heeft. Hij laat met deze film goed zien hoe geld en hebzucht een mens kunnen beïnvloeden en doen veranderen, waardoor ze zo minder om de kleine dingen kunnen geven en zich ook minder zorgen kunnen beginnen te maken over anderen.

Kevin Spacey     Christopher Plummer
in de rol van Jean Paul Getty

Bij het maken van deze film kreeg hij helaas wel problemen nadat Kevin Spacey, die eerste de rol van Jean Paul Getty zou gaan spelen negatief in het nieuws kwam. Kevin Spacey werd namelijk beschuldigt van seksueel wangedrag. Door dit nieuws heeft Ridley Scott hem uit de film geknipt en moest hij al deze scenes toen opnieuw filmen met Christopher Plummer in de rol. Dit heeft Ridley Scott wel wat moeite en geld gekost, maar in ongeveer twee weken heeft hij alle scenes opnieuw weten te filmen en ze weer in de film terug geplaatst te hebben. Ridley Scott heeft de film wel weer zo goed in elkaar gezet, waardoor het haast niet terug te zien is dat sommige scenes pas later opnieuw gefilmd in de film geplaatst zijn.

Christopher Plummer levert ook goed en passend acteerwerk in deze rol. Bij Kevin Spacey werd namelijk extra make-up gebruik om hem ouder te laten lijken in de film, terwijl Christopher Plummer de oude look al van zichzelf heeft. Door zijn goede acteerwerk weet Christopher Plummer de film ook te dragen hoewel hij slechts een bijrol in de film speelt. Michelle Williams levert ook goed acteerwerk als de hoofdrol in de film. Ze komt in de film geloofwaardig over als iemand die zich in een ellendige toestand bevindt. De rest van de cast levert ook goed acteerwerk alleen niet zo goed als Christopher Plummer en Michelle Williams.

 Een minpunt van deze film kan voor sommigen wel zijn dat er wat teveel scenes in zitten, waarin eigenlijk alleen maar gepraat of onderhandelt wordt. De meeste van deze scenes zijn wel interessant en soms zelfs wel spannend, maar er zijn wel wat teveel van dit soort scenes waardoor de film wat onnodig te lang geworden is. Zo kun je als kijker je interesse bij bepaalde scenes wel even verliezen. 

Ik geef de film als cijfer een:

Insidious: The Last Key

Insidious: The Last Key is de vierde film uit de Insidious horrorserie. Deze film is geregisseerd door Adam Robitel, de regisseur van The Taking.

In de film wordt parapsycholoog Elise Rainier (Lin Shaye) weer om hulp gevraagd door iemand die onverklaarbare geluiden in zijn huis hoort. 

Elise in haar oude familiehuis. 

Wanneer Elise ontdekt dat de man die haar hulp nodig heeft in haar oude familiehuis woont, weet ze dat het om een demon uit haar eigen verleden gaat. Elise moet haarzelf nu voorbereiden om deze demon uit haar verleden, die ze de wereld in geholpen heeft te confronteren. 

Deze nieuwe Insidious film geeft wat meer achtergrondinformatie over het personage van Elise, maar voegt verder weinig toe aan de filmserie. Als je fan van dit personage uit de filmserie bent, kan dit een interessante film voor je zijn. Als je alleen naar de Insidious films gaat voor de horror aspecten dan kan deze film wel wat tegenvallen en dan vooral wanneer je deze film vergelijkt met de voorgaande films uit de serie.  In deze film maken ze namelijk veel gebruik van jump scares. De meeste kan wel aan zien komen, want de ze zijn al te zien in de trailers. De demon in de film kan voor sommigen wat eng zijn qua verschijning, maar verder krijg je geen tot weinig achtergrondinformatie over het wezen.

Het script van deze film is weer geschreven door Leigh Whannell, die ook de scripts van de andere Insidious films heeft geschreven. Deze keer is het script ook wat minder, want de meeste personages in de film begaan al snel de horrorclichés. Zo kun je als kijker vaak wel raden wat er gaat gebeuren.

Lin Shaye levert weer goed werk als de hoofdrol in de film. De rest van de cast levert verder ook goed werk, maar door het mindere script maken hun personages soms dommen of aparte beslissingen in de film.

Ik geef de film als cijfer een: 

The Greatest Showman

The Greatest Showman is een nieuwe drama musical geregisseerd door Michael Gracey. Dit is pas de eerste film die hij heeft geregisseerd. De film is gebaseerd op het leven van de Amerikaanse showman Phineas Taylor Barnum.

P.T. Barnum (Hugh Jackman) begint zijn leven als een arme kleermakerszoon, maar droomt ervan om door te breken tot een ster. Zo komt hij met het idee voor een tentoonstelling met bijzondere mensen zoals: een vrouw met een baard, de kleinste man en wat acrobaten. 

P.T. Barnum en zijn medespelers.

De show begint zwak met weinig kijkers, maar door het doorzettingsvermogen en de inzet van de crew blijft de show voortbestaan. Wanneer Barnum begint samen te werken met Phillip Carlyle (Zac Efron) krijgt de show dankzij zijn connecties een steeds groter publiek. Phillip brengt Barnum ook in contact met beroemde mensen zoals de Engelse jonge koningin Victoria en de Zweedse nachtegaal zangeres Jenny Lind (Rebecca Ferguson). Barnum is erg onder de indruk van haar zangwerk en nodigt haar uit om op te treden tijdens zijn show. Tijdens Jenny haar optreden ziet Barnum dat haar gezang meer positieve aandacht trekt dan de rest van zijn crew. Barnum komt nu voor de keuze te staan om alleen met haar verder te gaan of gewoon met zijn crew te blijven werken.

Je kunt bij deze film helaas terugzien dat dit Michael Gracey zijn eerste werk is als regisseur, want hij heeft de film op een beginners manier in elkaar gezet.Hij brengt de overgang van de ene scene naar de volgende scene soms wat rommelig over Dit doet hij vooral wanneer het gewone verhaal overgaat naar een musical scene. Zo voelen deze overgangen erg los van elkaar in plaatst van dat je echt naar één film zit te kijken. Vaak veranderen de situaties en gebeurtenissen snel nadat een liedje is afgelopen zonder dat je echt duidelijk meekrijgt wat er nou precies gebeurt, is in het verhaal.
Een andere verkeerde keuze van Michael Gracey was dat hij de film heeft geïnspireerd op het leven van Phineas Taylor Barnum, die wel echt bekend was met zijn theatervoorstellingen met aparte mensen erin, maar hij stond verder ook bekend als een verschrikkelijke man. Dit kwam door zijn brute acties en de manier waarop hij sommige mensen behandelde om zelf alleen meer geld te verdienen. In deze film hebben ze zijn karakter meer in een goed jasje gestopt met alleen een paar slechte kanten. Zo komt de film wel leuker over, maar gaat het wel in tegen de harde realiteit van zijn karakter.

Doordat de overgang van musical scenes naar normale scenes wat warrig gedaan is in de film kan het verhaal van de film soms wat lastig te volgen zijn. Zo dragen de muziek, liedjes en dansjes de film eigenlijk. Dit komt vooral door het goede zang en danswerk van de filmcrew. Sommige liedjes zien ook al genomineerd voor verschillende filmprijzen voor beste liedjes of zangwerk van het filmjaar 2017. De meeste liedjes worden ook echt door de acteurs zelf gezongen. De muziek staat ook al hoog op de meest gekocht lijst van Itunes. 
De film was voor Hugh Jackman ook een passieproject. Dit valt goed en mooi terug te zien aan zijn acteer, dans en zangwerk. Het is ook wel leuk en bijzonder om Zac Efron weer eens terug te zien in een filmmusical. Door zijn vroegere acteer en musicalwerk in de High School Musical films is hij namelijk door gebroken als acteur voor jong publiek. Later door zijn komedie acteerwerk werd zijn werk ook leuk voor een ouder publiek. Sindsdien probeerde hij zich vooral op zijn acteerwerk te richten en zijn zangwerk meer achter zich te laten. Met deze film laat hij wel zien dat hij het musicalwerk nog steeds goed en mooi kan uitvoeren.

Ik geef de film als cijfer een: