Mission: Impossible - Fallout

Mission: Impossible - Fallout is de zesde film uit de Mission: Impossible serie. Deze film is geregisseerd, geschreven en deels geproduceerd door Christopher McQuarrie de regisseur van de vorige Mission: Impossible film Rogue Nation.

In de film plannen aanhangers van een oude vijand van het IMF-team nucleaire aanvallen op

Ethan Hunt met  August Walker
een agent uit een ander spionage team.  

wereldsteden. Ethan Hunt (Tom Cruise) en het IMF-team moeten nu samen met andere spionage teams proberen samen te werken om deze aanhangers te stoppen. De verschillende teams weten alleen niet of ze elkaar wel kunnen vertrouwen tijdens deze missie, waardoor er ook vele onderlinge spanning is tussen de teams.
Ethan moet nu proberen zoveel mogelijk met zijn eigen team te kunnen doen. Ethan krijgt ook hulp van Ilsa Faust (Rebecca Ferguson), maar hij weet niet of ze te vertrouwen is tijdens deze nieuwe missie.

Ethan Hunt met zijn IMF-team en Ilsa Faust.

Deze nieuwe Mission: Impossible film is wat bijzonderder dan de voorgaande film uit de filmserie, omdat naast de terugkerende regisseur ook bepaalde personages uit de voorgaande films een terugkeer maken in deze nieuwe film. Zo komen de vorige en deze nieuwe Mission Impossible film wat meer over als een echte filmserie. De eerste vier films komen op de terugkerende vast groep helden verder wat los van elkaar over, omdat de gebeurtenissen uit deze vier verschillende films verder niet echt meer inspeelde in de volgende films in de serie. Dat is in deze nieuwe film wel het geval, waardoor ze sommige personages of gebeurtenissen een betere opbouw hebben. Zo geef je als kijker ook wat meer om het verhaal en de personages. Als kijker moet je het verhaal ook goed blijven volgen om het verhaal te kunnen blijven begrijpen. Het is ook leuk om als kijker te proberen te raden wie van de personages te vertrouwen zijn, wat door wendingen ook niet altijd gemakkelijke te raden is. Het ene moment werken bepaalde personage bijvoorbeeld samen terwijl ze het volgende moment ineens tegen elkaar vechten.

Deze film is ook erg vermakelijk dankzij de heftige en realistische acties scenes. Bij deze scenes is ook geen gebruik gemaakt van een green screen of CGI. Al deze scenes zijn op locatie gefilmd, waardoor je een paar mooie beelden krijgt te zien van een paar Europese en Arabische landen, die op een mooie manier in beeld gebracht worden. De meeste van de cast hebben de meeste van hun stunts ook echt zelf gedaan. Tom Cruise is een producer van deze film en hij probeerde er voor te zorgen dat niemand gewond raakte tijdens het filmen van deze film. Tom Cruise zelf doet de meeste gevaarlijkste stunts in deze film, waar hij bijvoorbeeld aan een vliegende helikopter hangt. Bij deze film heeft hij wel zijn enkel gebroken tijdens een stunt, maar ondanks dit ongeluk heeft hij deze scene wel gewoon afgemaakt. Voor Rebecca Ferguson hebben ze wel stuntmensen moeten gebruiken, omdat ze tijdens het filmen van deze film zwanger was en haar personage land soms hard op haar buik in de film.
De 3D effecten zijn goed gedaan in deze film en dan vooral in de scenes in de lucht, waar bijvoorbeeld bepaalde personages skydiven. Hier krijg je goed de diepte terug te zien. Deze scenes kunnen voor mensen met hoogtevrees wel wat minder plezierig zijn.

Het acteerwerk wordt ook weer goed gedaan in deze nieuwe Mission: Impossible film. Tom Cruise blijft goed en realistische werk leveren en dan vooral in de actie scenes. Het blijft ook bijzonder dat een 56-jarige acteur zijn eigen gevaarlijke stunts blijft doen. De rest van de terugkerende cast levert ook goed acteerwerk. Rebecca Ferguson levert ook goed actie werk terwijl Simon Pegg dan weer voor wat komische momenten in de film zorgt.

Van de nieuwe cast levert Henry Cavill het beste werk. Hij komt ook heel goed en realistische over in zijn actie scenes. Tijdens het filmen van deze film moest hij ook opnieuw acteren in scenes van de Justice League film, maar hij mocht van de Mission: Impossible studio zijn gezichtsbeharing niet scheren. Zo moesten ze voor de Justice League zijn gezichtsbeharing met CGI effecten verwijderen, waardoor zijn personage Superman er gedurende deze film apart uitzag door de CGI effecten op zijn gezicht.       

Ik geef de film als cijfer een:

Upgrade

Upgrade is een nieuwe actie sci-fi film geregisseerd, geschreven en deels geproduceerd door Leigh Whannell, de regisseur van Insidious: Chapter 3.

Grey en Asha.

De film speelt zich af in de nabije toekomst, waar technologie veel van het mensenleven heeft versimpeld, maar ook weer erg beïnvloed. Grey Trace (Logan Marshall-Green) leeft het goede leven met zijn vrouw Asha (Melanie Vallejo).
Als de twee worden aangevallen door criminelen, komt Asha te overlijden en raakt Grey lichamelijk verlamd. Grey gaat hierom akkoord met een nieuwe experiment. Hij laat een computerchip inplanten onder de naam Stem, waardoor hij zijn lichaam weer kan gebruiken.

Grey ondergaat de inplanting 

Nu hij weer goed kan functioneren besluit hij de daders, die hem en zijn vrouw hebben overvallen op te sporen om wraak te nemen. Tijdens zijn wraak planningen leert Grey dat de computerchip in zijn hoofd met hem kan communiceren en hem extra informatie kan geven als hij wat over het hoofd gezien heeft. Stem kan met Grey zijn goedkeuring ook zijn lichaam overnemen. Zo beschikt zijn lichaam over vechtbewegingen, waar Grey zelf niets van weet. Zo kan hij Stem voor hem laten vechten zonder dat er zelf bij hoeft na te denken. Deze functies maken zijn wraak plannen stukken makkelijkere om uit te voeren. Grey moet er nu alleen op letten dat Stem niet te ver gaat. 

Grey op zoek naar de daders van de overval.

Met deze film veranderen ze een bekend wraak verhaal waar het hoofdpersonage een geliefde verliest en besluit wraak te nemen op de daders met een sci-fi wending. De held van dit verhaal heeft namelijk een soort tweede persoonlijkheid in zijn hoofd en lichaam zitten.
Zo komt naast het wraakverhaal ook het verhaal over de strijd tussen mens en machine sterk naar voren over wie de controle heeft over het lichaam. Deze strijd hebben ze ook een goede manier gefilmd en met realistische acteerwerk gedaan. Wanneer het hoofdpersonage dan actie onderneemt tegen de criminelen zie je aan zijn gezichtsuitdrukkingen dan hij zelf ook niet snapt hoe zijn lichaam op deze verschillende manieren zo kan vechten.

Logan Marshall-Green is meer bekend van bijrollen in films zoals: Spider-Man: Homecoming, Devil en Prometheus, maar in deze film levert hij voor de verandering eens geweldig en geloofwaardig acteerwerk als de hoofdrol van een film. Hij weet ook goed naar voren te komen in de dramatische momenten van de film, waardoor je als kijker hoopt dat hem het lukt om wraak te nemen op de criminelen die zijn vrouw van hem hebben ontnomen. 
De acteurs die de verdere criminelen in de film spelen komen ook goed over, maar zijn verder gewoon standaard criminelen. Alleen de leider van de criminele groep komt door zijn acties wat irritant over bij je als kijker.

Ik geef de film als cijfer een:

Mamma Mia! Here We Go Again

Mamma Mia! Here We Go Again is het tien jaar latere vervolg op de eerste Mamma Mia! film. Deze film is geregisseerd en deels geschreven door Ol Parker, de regisseur van Now Is Good en Imagine Me & You.

Sophie en Donna.

De film speelt zich vijf jaar later af na het eerste deel en Sophie (Amanda Seyfried) is nu zelf op jonge leeftijd zwanger en bevindt zich zo in eenzelfde soort situatie als haar moeder Donna (Meryl Streep) zich vroeger in bevond toen ze zwanger was van Sophie. Sophie bereidt zich voor op de heropening van het hotel dat haar moeder heeft laten bouwen het Bella Donna. Sophie worstelt zo met haar zwangerschap en met de vragen over welke keuzes ze moet gaan maken, terwijl haar partner Sky (Dominic Cooper) dankzij zijn werk ook ver weg bij haar vandaan is en deze verre afstand relatie kan hun relatie ook slecht beïnvloeden.

Jonge Donna met haar vriendinnen. 

.In flashbacks krijgen we de jonge Donna (Lily James) te zien die veel plezier en mooie herinneringen probeerde te creëren voor later. Zo had ze vroeger ook een paar verschillende partners waarvan een Sophie haar vader is.

Dit tien jaar latere vervolg kan leuk zijn voor fans van het eerste deel. Het kan wel wat bekend overkomen, omdat er in de film eigenlijk dezelfde vraag wordt gesteld: Wie is Sophie haar echte vader? In deze film krijg je als kijker via flashbacks wel wat meer informatie, maar veel van de informatie ken je al uit het eerste deel. Helaas schakelt de film ook wel wat te veel en te snel over van de flashback naar het verhaal in dat afspeelt in het nu, waardoor de verschillende verhalen niet altijd even duidelijk te volgen zijn.

De terugkerende cast levert weer goed werk in deze film. Pierce Brosnan, Stellan Skarsgård en Colin Firth zijn nog steeds niet de beste zangers of dansers, maar je kunt wel zien dat ze plezier hebben in deze film net zoals ze in het eerste deel hadden. Jeremy Irvine, Josh Dylan en Hugh Skinner spelen de jongere versies van hun personages. Deze jongere versies zorgen ook voor beter zang en dans werk in de film. De film heeft wel een valse promotie met de trailers en posters waarop staat dat Meryl Streep ook in dit vervolg zit, maar eigenlijk zit Meryl Streep niet echt in dit vervolg en haar personage is meer terug te zien op foto's. Dit kan wel wat teleurstellend zijn voor fans van haar of haar personage uit de eerste Mamma Mia! film. Gelukkig levert Lily James zeer goed zang, dans en acteerwerk als de jongere versie van Meryl Streep haar personage.

Wat wel wat jammer is aan de muziek in dit muzikale vervolg is dat ze in het eerste deel de meeste bekende en goede nummers van de Zweedse popgroep ABBA al hebben gebruikt, waardoor in dit vervolg ze meer gebruik moeten maken van de meer onbekende en wat minder ABBA nummers. Sommige bekende nummers komen soms wel even voor in de film, maar dit voelt dan wel wat herhaaldelijke aan vergeleken met de eerste film. 

Ik geef de film als cijfer een:

Ant-Man and the Wasp

Ant-Man and the Wasp is het vervolg op de eerste Ant-man film. Deze film is net zoals de eerste Ant-Man film weer geregisseerd door Peyton Reed. 

Scott met zijn dochter. 

In de film zit Scott Lang (Paul Rudd) vast in zijn eigen huis met een GPS tracker. Hij heeft huisarrest gekregen nadat hij hulp heeft geboden aan Captain America in Berlijn, maar deze manier kan Scott zijn dochter Cassie (Abby Ryder Fortson) wel blijven zien.
Wanneer Scott zijn huisarrest er bijna op zit en hij weer een vrij man kan zijn, komt hij weer in contact met Hope Van Dyne (Evangeline Lilly) en haar vader Dr. Hank Pym (Michael Douglas). Scott heeft hun namelijk laten weten dat hij vreemde visioenen ziet na zijn tijd in de Quantum Realm. Als Scott ze de details over de visioenen verteld, denken ze dat hun vrouw en moeder Janet Van Dyne (Michelle Pfeiffer) contact via Scott met ze probeert te maken.

Ant-Man en the Wasp.

Hank en Hope moeten nu samen met Scott en zijn vrienden een manier zien te vinden om Janet terug te halen uit de Quantum Realm. Dit moeten ze stiekem proberen te doen, omdat Hank en Hope ook door de politie worden gezocht, omdat ze beschuldigt worden als partners voor Scott zijn acties in Berlijn. Tijdens het verzamelen van de nodige objecten en informatie worden de drie wel gevolg en aangevallen door de mysterieuze Ghost (Hannah John-Kamen). Ze probeert de Quantum Realm ook te bereiken, maar als ze hier in slaagt, kan dit het leven van Janet gaan kosten. De drie moeten er dus voor zorgen dat ze Ghost voor blijven. 
Deze nieuwe film superhelden film in de Marvel filmserie is weer gevuld met veel komedie. Zo kunnen de fans en volgers van deze serie weer even bijkomen na het duistere einde van de vorige film uit de serie Avengers: Infinity War. De komedie in de film wordt goed geleverd door de cast. Paul Rudd zorgt meer voor de komedie momenten voor jongere kijkers terwijl Michael Douglas dan weer voor de komische momenten voor oudere kijkers zorgt en Michael Peña zorgt voor komedie voor alle kijkers. Op het einde van de film wordt de film wel wat onduidelijk, omdat je als kijker dan bepaalde informatie mist over hoe bepaalde dingen mogelijk zijn in de film. Sommige problemen worden zo wat simpel opgelost op het einde van de film. De mensen van de film weten zelf ook wel dat ze dit dan op een simpele manier gedaan hebben en proberen het met wat grappen hierover goed te maken in de film.

De effecten zien er ook weer goed uit in de film. Ze weten met realistische effecten Michael Douglas en Michelle Pfeiffer weer jaren jonger te laten lijken. De effecten komen ook geloofwaardig over wanneer objecten of personages groeien of krimpen. Bij scenes die afspelen in de Quantum Realm kun je de green screen wel herkennen, maar door de goede kwaliteit bij deze film komt het wat meer realistischer en zo acceptabeler over bij je als kijker. 

Het acteerwerk in de film is ook weer goed. De terugkerende cast levert weer goed werk. Evangeline Lilly en Michael Douglas krijgen in deze tweede film ook meer de kans om meer te doen dan alleen dingen uitleggen aan Paul Rudd zijn personage zoals ze vaak in het eerste deel deden. Evangeline Lilly krijgt in deze film ook meer de kans om als held naar voren te komen. Ze komt in de film meer over als de echte held met de keuzes die haar personage maakt en de acties die ze onderneemt. De acties die de schurk van de film onderneemt, kun je als kijker ook wel begrijpen en zo geeft je ook wat meer om de schurk als kijker.  Het is ook leuk om Michelle Pfeiffer weer eens in een superhelden film te zien, want ze is bij vele wel bekend uit de superhelden film Batman Returns van 1992, waar ze de schurk Catwoman speelde. In deze film heeft ze helaas niet zo'n grote rol en komt ze pas echt veel voor rond het einde van de film.

IK geef de film als cijfer een:

Uncharted: Live Action Fan Film

Uncharted: Live Action Fan Film is een korte verfilming over de videogame Uncharted. De film is geregisseerd, geschreven en geproduceerd door Allan Ungar, die eerst ook andere korte films heeft gemaakt en verder de twee echte films: Tapped Out en Gridlocked heeft geregisseerd.
De Korte film is te vinden op YouTube.

Nathan Drake zit gevangen. 

In de film is schatzoeker Nathan Drake (Nathan Fillion) gevangen genomen door schurken die net zoals Nathan zelf naar de verloren schat van de Flor de la Mar aan het zoeken zijn.
Nathan moet de schurken nu met zijn charismatische praatjes bezig zien te houden, terwijl zijn partners Sully (Stephen Lang) en Elena (Mircea Monroe) hem helpen met zijn ontsnapping en de zoektocht naar de verloren schat.


Voor een korte film komt deze film goed over als een verfilming van de videogame Uncharted. Allan Ungar heeft als fan goed op de details gelet voor deze films. Tijdens het kijken komt de korte film echt over alsof je de videogame zit te spelen. Dit is iets wat met de meeste videogame verfilming niet goed gebeurt, omdat de mensen achter deze films waarschijnlijk niet met de juiste informatie en oog voor details deze films gemaakt hebben. Waarschijnlijk alleen meer in de hoop er wat geld mee te verdienen. Als Allan Ungar meer geld gehad had om een echte film over deze videogame te maken zou dit beste wel eens een echte goede verfilming van een videogame kunnen zijn geweest. Hopelijk krijgt hij ooit nog de kans om dit een keer te doen.

Hij heeft de rollen ook goed gecast, want Nathan Fillion is voor fans van de Uncharted games ook altijd een droom casting geweest voor de rol van Nathan Drake. Ondanks dat hij nu wat ouder is, komt hij nog goed over als een oudere versie van Nathan Drake. Nathan Fillion komt goed charismatisch, intelligent en komisch op een Nathan Drake en een tikje zijn eigen manier over als het personage. Steven Lang komt wel wat meer bruter en wat hardhandiger over als het personage Sully vergeleken met de videogames. De rest van de cast komt ook goed over, maar zijn maar een korte tijd te zien in deze korte film.

Hopelijk krijgt Allan Ungar ooit de kans om een echte lange verfilming te maken van de Uncharted videogames, want hij heeft er wel de kijk en het talent voor.

Ik geef de film als cijfer een:

Skyscraper

Skyscraper is een nieuwe actie film geregisseerd door Rawson Marshall Thurber, de regisseur van We're the Millers en Central Intelligence.

Will Sawyer.

De film gaat over de voormalige leider van een FBI gijzelaars reddingsteam en oorlogsveteraan Will Sawyer (Dwayne Johnson). Hij houdt zich nu meer bezig met het beveiligen en de beveiliging van wolkenkrabbers.
Hij krijgt zo een opdracht om naar Hong Kon te komen om het grootste en veiligste gebouw genaamd the Pearl te controleren. Hij verblijft in het gebouw samen met zijn vrouw Sarah (Neve Campbell) en hun twee kinderen. Na zijn controle breekt er ineens brand uit en Will wordt als dader aangewezen. Will slaat snel op de vlucht voor de politie om de echte daders te vinden en zo zijn naam te zuiveren, maar het meest belangrijkste voor Will is dat hij zijn familie veilig uit het brandende gebouw weet te redden.

Will probeert het gebouw binnen te komen.

Deze film kwam door de trailer en filmposter al wat over als een ongeloofwaardige versie van de film Die Hard en werd toen als snel wat belachelijk gemaakt.

Uiteindelijk is deze film ook wel wat ongeloofwaardig, maar gelukkig wel vermakelijk. Veel gebeurt namelijk steeds precies op tijd of de personages weten vaak net op tijd weg te komen of in hun doelen te slagen. Als je niet zo van onrealistische films houd, kun je het wel beter bij de serieuzere films als Die Hard houden. De film is zo ook wat leuker voor wat jongere kijkers van 12 jaar en ouder, want oudere kijkers kunnen wel eerder de green screen en CGI effecten terug zien in de film, waardoor de film ook wat nep over kan komen.

De effecten zien er soms wel wat onrealistisch uit, maar de 3D effecten zijn bijvoorbeeld wel mooi in scenes waar vanuit een hoog punt naar beneden wordt gekeken. Hier kun je vaak de diepte goed terug zien. Zo kan de film voor mensen met hoogtevrees soms wel wat minder zijn om te zien

Het acteerwerk wordt goed gedaan in de film. Dwayne Johnson komt weer goed over in de hoofdrol dankzij zijn charisma en eigen humor stijl. Het is ook leuk om Neve Campbell weer eens in een film terug te zien, want na haar tijd in de Scream filmserie heeft ze meer in tv-series geacteerd. De acteurs die de kinderen in de film spelen komen ook goed over voor hun leeftijd en gezamenlijk zetten ze in de film realistisch werk neer als een echte gezin waar je als kijker wel om geeft tijdens het kijken van de film.

Ik geef de film als cijfer een:

Sicario: Day of the Soldado

Sicario: Day of the Soldado is het vervolg op de eerste Sicario film uit 2015. Dit vervolg is geregisseerd door Stefano Sollima, de regisseur van Suburra en wat afleveringen van de tv-show Gomorrah.

In de film is de drugsoorlog aan de grens tussen Amerika en Mexico geëscaleerd, want het kartel verhandelt naast de drugs nu ook terroristen over de Amerikaanse grens.

Agent Graver en Alejandro.

Federale agent Matt Graver (Josh Brolin) schakelt hierom de mysterieuze Alejandro (Benicio Del Tor) in als extra hulp.
Wat Matt echter niet weet is dat Alejandro zijn familie is vermoord door een drugsbaron en hij plant om tijdens het helpen de dochter van deze drugsbaron te kidnappen. De Amerikaanse overheid ziet het leven van dit jonge meisje slechts al bijkomende schade in hun strijd tegen het kartel, alleen Matt Graver probeert het meisje te redden voor Alejandro haar wat aan kan doen. Zo verandert zijn strijd tegen het drugskartel in een missie om de ontvoerde dochter van een drugsbaron te redden.

Alejandro met de ontvoerde dochter.

Dit vervolg is wat duisterder en gewelddadiger dan de eerste Sicario, omdat de film wat meer inspeelt op wat voor invloed terroristische acties hebben op de omstaande mensen en dan vooral op kinderen. Hoe bijvoorbeeld sommige kinderen worden omgepraat om lid te worden van terroristische groepen of worden gebruikt als het doelwit om concurrerende drugsbaronnen persoonlijk te raken. Zo speelt de film realistisch, maar wel wat heftig in op de actualiteit rond kinderen die zich in zulke situaties bevinden. Door deze heftige situaties is de film niet altijd zo vermakelijk om naar te kijken. Het is wel interessant en kan leerzaam zijn, maar het is niet altijd zo plezierig om naar te kijken.
De eerste Sicario film speelde ook al goed in op de actualiteit rond om de grens tussen Amerika en Mexico, maar deze film kwam al in 2015 uit. Nu in 2018 nu dat Donald Trump president is van Amerika met zijn ideeën om een muur tussen de twee landen te plaatsen speelt deze tweede Sicario film ook weer goed op die actualiteit in.

Van de terugkerende cast steelt Benicio Del Toro de film net zoals hij in de eerste film deed. In deze film leer je wat meer over zijn personage en net zoals de eerste film weet je nooit wanneer je hem kan vertrouwen of van hem kan verwachten.

Benico Del Toro in de
tweede Sicario. 

Josh Brolin zet ook weer goed werk neer in deze film. Hij heeft dit en afgelopen jaar het best druk gehad als acteur met zijn rollen in Avengers: Infinity War, Deadpool 2 en met deze film. Emily Blunt haar afwezigheid in deze tweede film kun je als kijker wel wat voelen, omdat haar personage in het eerste deel net zoals de kijkers werden geïntroduceerd aan de landschappen tussen de grens van Amerika en Mexico. Zo diende ze een beetje als de ogen van de kijkers, omdat de situaties in dit gebied voor de meeste mensen en haar personage nog onbekend waren. De nieuwe regisseur en de terugkerende schrijver van de film wisten alleen niet waar ze haar personage hadden moeten plaatsen in dit vervolg en hebben er daarom voor gekozen haar personage uit dit vervolg te laten.

Ik gef de film als cijfer een:

The First Purge

The First Purge is een prequel van de Purge filmserie. Deze film is geregisseerd door Gerard McMurray, de regisseur van Buring Sands.

In de film komt de New Founding Fathers of America (NFFA) met het idee van the Purge, waar voor 12 uur de wetten komen te vervallen.

Demonstranten demonstreren
tegen the Purge plannen. 

Om dit eerst klein te testen beginnen ze met het Purge experiment in Long Island, voordat ze het in geheel Amerika doen. Dit idee krijgt al snel vele tegenstanders, die met demonstraties proberen te tonen dat ze tegen the Purge plannen zijn.
Ondanks de demonstraties besluit de NFFA toch door te gaan met hun Purge experiment. Zo vieren de mensen in Long Island grote regelloze feesten op de straten, maar wanneer criminele moorden beginnen te plegen verandert de stemming. De feestende menigte heeft nu de keuze om onder te duiken of om mee te doen aan de moordpartijen.

Onschuldige mensen proberen ongedeerd te raken tijdens
het Purge experiment.  

Deze prequel belooft je als kijker antwoorden te geven over hoe the Purge is ontstaan in Amerika, maar echte antwoorden krijg je nauwelijks. De bekende Purge activiteiten die in de voorgaande Purge films als snel in de films werden geïntroduceerd, gebeuren hier pas in de tweede helft van de film. In de eerste helft concentreren ze de film namelijk meer op de demonstraties tegen the Purge. Als kijker weet je dankzij de voorgaande drie Purge films dat deze demonstraties toch niet helpen en zo komt de eerste helft wat over als tijdsverspilling.
Wanneer the Purge dan begint, komt het wat goedkoop over, omdat de personages in het begin alleen maar feesten in plaats van echte misdaden plegen, dit komt pas wat later in de film. De effecten en kostuums in de film komen ook goedkoop over, want je kunt zien wanneer ze gebruik maken van een green screen waarop ze mensen projecteren om zo geen extra figuranten nodig te zijn. Je kunt ook zien dat het bloed in de film nep is door de kleur. De kostuums, die de mensen in deze film dragen komen goedkoop over vergeleken met de kostuums die de criminelen dragen in de voorgaande Purge films.

De titel van deze nieuwe Purge film kan ook wat verwarrend overkomen, want als je het over de eerste Purge film hebt, kan de vraag worden gesteld als je het nou over de eerste film uit de serie hebt met Ethan Hawke en Lena Headey in de hoofdrollen of over deze prequel. Als je ook bekend bent met de voorgaande Purge films, kan deze nieuwe film erg bekend en voorspelbaar overkomen. Het enige onvoorspelbare aan deze film is wanneer er weer iemand zomaar in beeld springt om een simpele jump scare te veroorzaken.

De cast van de film bestaat voornamelijk ook uit onbekende beginnende acteurs en dit kun je aan het acteerwerk van de meeste wel terug zien, omdat ze simpel acteerwerk leveren dat verder niet bijzonder overkomt. De enige bekende actrice in deze film is Marisa Tomei, maar ze komt maar kort in de film voor en doet verder ook weinig bijzonders.

Ik geef de film als cijfer een:

Adrift

Adrift is een nieuwe avontuurlijk romantisch drama geregisseerd door Baltasar Kormákur, de regisseur van Everest en 2 Guns.  De film is gebaseerd op het waargebeurde verhaal van Tami Ashcraft.

Tami en Richard.

De film gaat over het jonge verliefde koppel Tami Oldham (Shailene Woodley) en Richard Sharp (Sam Claflin). De twee zijn enthousiaste zeilers die voor hun werk over de oceaan zeilen, maar het voelt meer aan als een vakantie dan echt werk.
Onverwacht komen de twee echter in een catastrofale orkaan terecht. In de nasleep van de orkaan ontwaakt Tami en leert dat hun boot zwaar is beschadigt  en Richard zwaargewond is geraakt. Tami moet nu zonder communicatie en navigatie middelen de juiste weg richting de Hawaï-eilanden zien te varen en samen met Richard de 3000 km lange reis zien te overleven.

Tami vaart zelfstandig over de oceaan. 

Avontuurlijke survival films zijn vaak moeilijk te maken, omdat ze vaak plaatsnemen op een locatie met een kleine groep personages. In deze film gaat het voornamelijk over het koppel dat op een kapotte boot probeert te overleven. Bij deze film hebben ze er ook voor gekozen om het verhaal al te laten beginnen vlak na de twee de orkaan in gevaren zijn en te tonen hoe Tami probeert te overleven en Richard te verzorgen. Via flashbacks tonen ze dan meer over het verleden van het koppel om je als kijker wat meer achtergrond informatie over de twee te geven. Deze flashbacks gaan helaas wel ten koste van de spanning tijdens de survival scenes, omdat ze vaak tijdens de spannende momenten terug gaan naar een flashback over het koppel. Zo is het romantische aspect van de film sterker en meer aanwezig dan het avontuurlijke survival aspect. Op het eind heeft de film wel een plottwist wat je gedachte over de gehele film kan doen veranderen.

Shailene Woodley levert goed acteerwerk in deze film. Als kijker geef je echt om haar personage en hoop je dat ze de situatie overleeft en alles goed blijft gaan. Hier zie je ook dat ze als actrice is gegroeid van de hoofdrol uit de Divergent filmserie tot de hoofdrol van een survival film. Ze weet deze film drijvende te houden met haar acteerwerk. Sam Claflin levert helaas wat minder acteerwerk, waardoor je als kijker wat minder om zijn personage geeft. Door de verwondingen die zijn personage tijdens de storm is opgelopen, kan hij ook weinig doen gedurende de film. 

Ik geef de film als cijfer een: