First Man

First Man is een nieuwe verfilming van de historische biografie over Neil Armstrong. De film is geregisseerd door Damien Chazelle, de regisseur van Whiplash en La La Land. 

In de film besluit piloot Neil Armstrong (Ryan Gosling) zich als astronaut aan te melden na het verlies van zijn jonge dochter.

Neil Armstrong met zijn gezin.

Na dit verlies leefde hij meer een depressief leven en denkt dat het meedoen aan de moeilijke en gevaarlijke missie om als eerste succesvol een man op de maan te landen, hem kan helpen zijn problemen achter zich te laten. Neil focust zich zo meer op de missen en de strijd tegen de Russen en vergeet zo de rest van zijn gezin en hun problemen. Janet Armstrong (Claire Foy) probeert hem wel op de hoogte te houden wat er allemaal in zijn gezin gebeurd, maar snapt ook wel waarom hij zo geobsedeerd is met de ruimtemissie.

Neil Armstrong en ander astronauten.

Neil en andere astronauten moeten nu eerst de ruime trainingen en testen succesvol zien te voltooien voor ze echt naar de maan kunnen gaan, maar ze moeten er wel op letten dat ze de Russen voor blijven.

Deze film is een heel andere film dan we gewend zijn van Damien Chazelle, want het heeft niet echt iets met muziek te maken en hij heeft voor het eerst het script van de film niet zelf geschreven. Deze film gaat ook meer over Neil Armstrong zijn leven en trainingen dan dat het echt om de maanlanding zelf gaat. Als je dan naar deze film gaat en verwacht veel van de maanlanding te zien, kan deze film wat tegenvallen of langdradig overkomen. Als je juiste naar deze film gaat om meer over Neil Armstrong zijn leven te leren, kun je deze film wel als een leerzame en wat emotionele film aanschouwen.

Deze speelt naast Neil Armstrong zijn leven voor de maanlanding ook leerzaam in op de trainingen en testen die de astronauten zo ongeveer hebben moeten afleggen tijdens de strijd om wie er als eerste succesvol een man op de maan kan landen. Zo leer je ook over de mindere kanten van het verhaal, waarbij sommige van deze testen het verkeerd ging en astronauten het niet overleefde. Deze film concentreert zich dan vooral op de impact die zulke fouten achterlieten bij het gezin van de gesneuvelde astronauten, waar de vrouw zonder partner komt te zitten en de kinderen zonder vader.
De test scenes zijn ook spannend in de film, want ze zijn op een manier gefilmd waardoor het lijkt alsof je als kijker ook aanwezig bent op het lanceerstation of in de shuttle bij de astronauten. Deze scenes klinken erg rommelig en zijn bewegelijk gefilmd, wat er bij deze film juist bij helpt de situatie realistischer over te brengen. Dit maakt het deze film het kijken in Dolby Atmos ook zeker waard, want dan trillen de stoelen ook mee tijdens de lanceringen. 

Damien Chazelle heeft deze film ook deels gefilmd met oude camera's waardoor het echt geloofwaardig overkomt dat het in de jaren 60 afspeelt. De verder filmset en kostuums helpen ook om dit zo realistisch over te brengen. Sommige scenes in de lucht en ruimte heeft hij wel met moderne camera's gefilmd, waardoor de film naast realistische beelden ook mooie beelden van de lucht en ruimte bevat. Deze beelden zien er realistisch uit en je kunt moeilijk terug zien waar gebruik is gemaakt van CGI of een green screen

Het acteerwerk wordt ook goed gedaan in de film. Ryan Gosling komt goed over als Neil Armstrong en als kijker kun je goed zijn verdriet en eenzaamheid terug zien na het verlies van zijn dochter. Zo kan hij wel wat emotieloos overkomen in de film, maar dit komt omdat hij sinds het verlies van zijn dochter zijn emoties meer probeert te blokkeren. Zo weet Claire Foy de film ook te dragen als de vrouw van Neil Armstrong. Ze toont juist wel emoties en zorgen over waar Neil allemaal mee bezig is en over hoe hij zijn gezin meer op een tweede plaats zet. De rest van de cast zet ook goed acteerwerk neer, maar de film blijft toch meer gefocust op de rollen van Ryan Gosling en Claire Foy.

Ik geef de film als cijfer een: