vrijdag 26 oktober 2018

Hunter Killer


Hunter Killer is een nieuwe actie thriller geregisseerd door Donovan Marsh, de regisseur van iNumber Number en de Spud films.

De film speelt zich af tijdens de Koude Oorlog waar een corrupte Russische admiraal een militaire coup pleegt en de president gevangen neemt.
Kapitein Glass in de onderzeeër 
Als Navy SEALs dit zien en weten door te geven aan een Amerikaanse militaire basis moet de Amerikaanse onderzeeër van kapitein Joe Glass (Gerard Butler) de Russische president zien te redden, voordat de militaire coup de Derde Wereldoorlog kan veroorzaken.
Om de president te kunnen redden moet Joe Glass samenwerken met de Navy SEALs en de onderzeeër zonder navigatie door een onbekend gebied met vele watermijnen zien te varen.


Bij deze film kun je terugzien dat zowel de regisseur als de schrijvers beginners zijn, want ze maken van een simpel idee en verhaal dat in anderhalf uur verfilmd kon worden een onnodige langdradige film dat langer dan twee uur moet duren. Als je gewoon blijft nadenken over de film zie je dat vele problemen uit de film eigenlijk simpel opgelost zouden kunnen worden, maar ze ervoor gekozen hebben om alle problemen op een moeilijke manier op te lossen, waardoor de film eerder als dom overkomt in plaats van vermakelijk. Naast dom is de film verder ook wel voorspelbaar, waardoor de film ook niet spannend overkomt. Bij vele situaties waar dingen bijna mis gaan, kun je namelijk vaak wel zien aankomen dat alles steeds op het laatste moment wel goed zal gaan.
Ondanks dat de film voorspelbaar over kan komen, is de film vaak toch moeilijk te volgen. Dit komt door de vele verschillende verhaallijnen die alleen soms even kort overlappen. De verhaallijn van de onderzeeër valt ook moeilijk te volgen omdat de personages vele technische of militaire termen gebruiken, die de meeste kijkers waarschijnlijk niet zullen begrijpen.

De effecten in de film komen niet geloofwaardig over, want je kunt bij de onderzeeër scenes wel terugzien dat ze gebruik hebben gemaakt van CGI effecten en een green screen. Zo komen deze scenes over alsof je naar een slechte videogame zit te kijken van het bordspel zeeslag.
Star Trek schip geraakt. 
Wanneer de onderzeeër dan een keer door iets geraakt wordt, reageren en acteren de acteurs in de onderzeeër net zoals de cast in de Star Trek tv-serie deed wanneer ze geraakt werden door de vijandige schepen door wat nep te schudden of vallen, waardoor de scenes eerder komisch over kunnen komen in plaats van spannend.         

Zo kun je ook wel zien dat de meeste van de cast meer bestaat uit beginnende en onbekende acteurs. Gerard Butler probeert wel serieus over te komen als de hoofdrol van de film, maar dit lukt hem niet echt. Hij heeft eigenlijk sinds Olympus Has Fallen als vijf jaar geen goede film meer gehad. De verdere bekende castleden zoals Gary Oldman, Linda Cardellini en Michael Nyqvist leveren wel goed acteerwerk in de film, maar ze spelen eigenlijk meer wat korte rollen in de film. Alle drie hebben ze wel in betere films gespeeld. Het is ook wel jammer dat dit Michael Nyqvist zijn laatst film is die hij heeft kunnen maken voordat hij vorig jaar is komen te overlijden als gevolg van longkanker. 

Ik geef de film als cijfer een:

Geen opmerkingen:

Een reactie posten