The Post

The Post is een nieuwe biografie over het waargebeurde, historische drama van de krant de Washington Post en de mensen die voor deze krant werkte. De film is geregisseerd door Steven Spielberg, de regisseur van films als: Jurassic Park, Catch Me If You Can en Lincoln.

In de film heeft de krant the New York Times verborgen informatie gedeeld met de lezers over de Vietnam Oorlog en de betrokkenheid van de Amerikaanse overheid in de strijd tegen het Communisme met de bewapening van het volk. Door deze acties klaagt president Nixon de krant aan.
Wanneer de Washington Post dan de rest over deze geheime informatie in handen krijgt, wordt het de vraag of het slim is dit in hun krant te posten. Wanneer ze deze informatie wel posten, informeren ze de burgers over de duistere daden van hun overheid.

Katherine Graham overlegt met
Ben Bradlee over wat de  beste optie is. 

Als de overheid dan leert over wat ze gepost hebben in hun krant is er een grote kans dat hun ook worden aangeklaagd door president Nixon. Er is dan ook een kans dat ze hun gehele krant moeten opzeggen en alle werknemers hun baan verliezen.
De vrouwelijke uitgever Katherine Graham (Meryl Streep) moet dit nu met de hoofdredacteur Ben Bradlee (Tom Hanks) overleggen en samen moeten ze bepalen wat de beste optie is.   

Dit is een informatieve film en leuk voor mensen die van geschiedenis gebeurtenissen houden en dan vooral van de gebeurtenissen uit de Amerikaanse geschiedenis. De film laat wel goed zien hoe lastig het vroeger was om een krant helemaal in elkaar te zetten en uit te geven.

Steven Spielberg was voor dit filmjaar vooral bezig met de film: Ready Player One, maar heeft tijd moeten maken voor deze film toen hij het script mocht verfilmen. Zo valt het helaas wel terug te zien dat deze film wat gehaast is verfilmt, om het op tijd af te hebben zodat de film nog genomineerd kon worden voor verschillende filmprijzen en dan voornamelijk voor de Oscars. Hij heeft de film verder ook gehaast gefilmd om de film op de passende actualiteit in te laten spelen. .

 De film speelt zo bijvoorbeeld goed in op de actualiteit dat in sommige landen niet alles in de krant mag komen, omdat het slechte informatie over de regering van dat land weggeeft. Zo hebben ze censuur in deze landen. In andere landen wordt het slechte nieuws over de overheid gewoon gemarkeerd als onzinnige nep nieuws.

Door de gehaaste wijze waarop Spielberg de film heeft geregisseerd en in elkaar gezet heeft, komen sommige scenes over alsof ze doorgespoeld zijn en je als kijker niet de details van de gebeurtenissen duidelijk mee krijgt. Zo is de film vooral in het begin wat oninteressant en langdradig, maar wanneer de krant eenmaal de geheime informatie in handen heeft, kan je interesse in het verhaal wel toenemen. Als je deze geschiedenis kent en weet wat er zo ongeveer gebeurde, bestaat er een kans dat de film wat voorspelbaar voor je wordt.   

Een ander minpunt aan het gehaaste tempo van de film is dat de personages weinig worden ontwikkeld. Het grootste geluk is hier dat de personages worden gespeeld door een top cast zoals: Tom Hanks Tracy Letts en Meryl Streep, die allemaal goed acteerwerk leveren. Meryl Streep levert sterk acteerwerk door soms alleen met haar gezichtsuitdrukking of lichaamshouding te acteren zonder dat ze erbij hoeft te spreken. 

Ik geef de film als cijfer een: