Tag

Tag is een nieuwe komedie. De film is geregisseerd door Jeff Tomsic, de regisseur van verschillende korte films en afleveringen van verschillende tv-series. De film is gebaseerd op een waar gebeurd verhaal van vijf vrienden die echt jaren lang gezamenlijk tikkertje hebben gespeeld.

De film gaat over een vijf vrienden, die vanaf jongs af aan elk jaar in de maand mei gezamenlijk tikkertje spelen. Hogan Malloy (Ed Helms) neemt het spel elk jaar weer erg serieus. Dit jaar herinnert hij zijn vrienden weer welke maand het is, door ze tijdens hun normale leven te proberen te tikken.

De vrienden tijdens de repetitie
van de trouwerij. 

Dit jaar heeft Hogan het perfecte idee om hun vriend Jerry Pierce (Jeremy Renner), die nog nooit getikt is te tikken. Jerry gaat dit jaar namelijk trouwen en daardoor denkt Hogan dat hij te afgeleid is om zich met het tikkertje spel bezig te houden.
De vrienden gaan gezamenlijk naar Jerry toe en proberen hun kans nu eindelijk te pakken om hem te tikken. Wanneer Jerry echter doorkrijgt wat zijn oude vrienden van plan zijn, stelt hij zich weer scherp in om zijn record om niet getikt te worden, vast te houden. De vier vrienden zetten nu alles op alles om Jerry na al die jaren eindelijk te kunnen tikken.

De vrienden proberen Jerry te tikken. 

Deze film verandert een simpel spel tikkertje in een vermakelijke komedie. Soms is de film wel wat onrealistisch, maar als je niet teveel bij de film blijft nadenken, valt er meer van de film te genieten.
Ieder personage brengt ook een eigen komedie aspect, waardoor de komedie aspecten zo goed gedurende de film kunnen afwisselen.

Het acteerwerk wordt goed gedaan door de cast. Ze komen goed over als vrienden die al jaren lang tikkertje met elkaar zitten te spelen. Jeremy Renner voegt als actie acteur vermakelijke komische actie aspecten toe aan de film. In de film voert hij goede actie stunts uit, maar tijdens het filmen van deze film heeft hij zijn rechter elleboog en linker pols gebroken. Hierom hebben ze zijn armen via CGI effecten in de film gestopt vanaf een bepaald moment. Dit hebben ze met goede effecten gedaan, want het valt niet echt terug te zien dat zijn armen gedurende de film in deze CGI armen veranderen.

Uiteindelijk is de film een simpele en soms wat voorspelbare komedie, maar de vriendschap tussen de personages draagt de film. Vooral het bericht van de film: "Je houdt niet op met plezier maken omdat je oud wordt, je wordt oud omdat je stopt met plezier maken." komt sterk naar voren.

Ik geef de film als cijfer een:

Redbad

Redbad is een nieuwe historische actie drama geregisseerd door Roel Reiné, de regisseur van Michiel de Ruyter en Dead in Tombstone.

De film speelt zich af tijdens de zevende eeuw in Noord-Europa, waar de Friezen, Saksen en Denen het voor te zeggen hebben boven de rivieren.

Koning Pepijn.

Onder de rivieren bevinden zich de Franken, die geleidt worden door koning Pepijn (Jonathan Banks). De Franken proberen geheel Europa over te nemen om zo het christendom te kunnen verspreiden over de wereld.
Redbad (Gijs Naber) is de zoon van de Friese koning Aldigsl (Huub Stapel) en twijfelt over de manier van hun cultuur en heidense rituelen. Helemaal wanneer zijn vriendin Fenne (Lisa Smit) wordt uitgekozen als het offer aan de goden. Wanneer de Franken dan onverwacht een aanval beginnen tegen de Friezen krijgt Redbad de schuld van hun verlies en wordt verbannen.

Redbad en Frea, 

Tijdens zijn verbanning eindigt Redbad tussen de Vikingen waar hij een nieuwe manier van leven en een relatie vindt. Wanneer Redbad samen met zijn nieuwe vrouw Frea (Loes Haverkort) terugkeert naar zijn ouder thuisland, ziet hij hoe de Franken met geweld de macht hebben gepakt en de mensen hardhandig bekeren tot het christendom. Redbad is vastbesloten om zijn volk en familie te redden, maar hiervoor heeft hij de hulp van zijn vervreemde familie en de Vikingen nodig.


Deze film informeert een beetje over de vroegere kruistochten en godsdienstvrijheid, waar de mensen hardhandig werden bekeert tot het christendom. Helaas wordt het verhaal op een sloom tempo verteld in deze film, waardoor de film vaak langdradig overkomt. Dit komt door vele introductie van nieuwe personages met uitleggende dialogen. Als kijker kun je de tijdsduur van de film dan ook aanvoelen. Ze hadden de film beter op de belangrijke zaken moeten focussen en onnodige aspecten weg moeten houden. Dan hadden ze een uur van de looptijd af kunnen halen. De film zou dan een stuk plezierigere zijn om te bekijken. De meeste actie scenes zijn ook allemaal in slow motion gefilmd, wat na de zoveelste keer de film alleen maar trager en minder spannend maakt. Zo komt de actie wat over als de actie in de mindere film The Legend of Hercules, waar de actie scenes ook allemaal in slow motion zijn gefilmd. Wat ook een minpunt aan de actiescènes in Redbad is dat er steeds spanning opbouwende muziek wordt afgespeeld tijdens deze scenes, terwijl dit na de zoveelste keer wat onnodig begint over te komen. De spanning is ook niet zo aanwezig, omdat de Franken zich te gemakkelijk laten verslaan, terwijl mensen die de geschiedenis een beetje kennen wel weten dat de Franken niet zulke zwakke krijgers waren.

Roel Reiné heeft ondanks het trage tempo de film wel mooi in beeld gebracht. De film is deels in Friesland gefilmd waar het verhaal van de film vroeger ook plaats heeft genomen. Via de krant hebben ze voor de film ook figuranten geregeld en dan vooral mannen met lange haren en baarden om de extra rollen van vooral de Vikings kunnen spelen. Zo hebben ze wel een risico genomen om normale mensen als acteurs te werk laten gaan in deze film. Gelukkig hebben deze figuranten niet zulke grote rollen, waardoor het niet terug valt te zien dat ze geen acteurs zijn. De kostuums voor de figuranten komen wel wat goedkoop over, maar gelukkig zijn de kostuums voor de belangrijke rollen wel goed en geloofwaardig.

Het acteerwerk wordt door de meeste wel goed gedaan. Gijs Naber zet goed en geloofwaardig werk neer als oude Friese leider, maar hij maakt verder niets bijzonders van de rol. Loes Haverkort zet het beste acteerwerk neer in de film als de vrouw van Redbad. Ze weet ook het beste actiewerk te leveren in de film. Jonathan Banks is als Amerikaanse acteur wel wat onnodig in deze film aanwezig, want hij heeft maar een kleine rol als de schurk in deze film.

Ik geef de film als cijfer een: 

Gotti

Gotti is een nieuwe misdaad biografie over de Amerikaanse gangster John Gotti.

John Travolta als John Gotti

De rol van John Gotti wordt in de film gespeeld door John Travolta. De film is geregisseerd door Kevin Connolly hij heeft hiervoor meer kleinere films en afleveringen van verschillende tv-series geregisseerd.

De film gaat over John Gotti (John Travolta). Hij was een machtige gangster in Amerika en de leider van de Gambino-misdaadfamilie. Toen Gotti ziek werd, vertrouwde hij zijn positie alleen maar toe aan zijn zoon John Gotti Junior (Spencer Rocco Lofranco). Eenmaal ziek in de gevangenis krijgt hij echter te horen dat zijn zoon geen interesse heeft in het misdaad leven. Toch heeft John Jr. het moeilijk om een normaal leven neer te zetten met de connectie die hij heeft met zijn vader en zijn verleden in het misdaad leven.

John Gotti dineert met zijn vrouw. 

Deze film komt meer over als een soort documentaire dan een biografische verfilming, want je krijgt als kijker een paar verschillende momenten uit de levens van John Gotti senior en junior te zien. Zo zit er niet echt een verhaal in de film, maar scenes die van levensmoment naar levensmoment springen waar soms willekeurige dingen gebeuren zonder echte betekenis. De film is ook niet chronologisch in elkaar, waardoor het vaak onduidelijk overkomt.
De film kan leuk zijn voor mensen die houden van verfilmingen over bekende gangsters, maar door het gebrek aan het duidelijke verhaal kan het wel teleurstellend overkomen.

De make-up effecten om John Travolta's personages van leeftijd te veranderen zien er vaak wel goed uit, maar wanneer ze dit bij andere personages doen, komt het wat dom over. Zo hebben ze Spencer Rocco Lofranco zijn haar in sommige scenes alleen wat grijzer gemaakt, terwijl hij qua gezicht er nog gewoon jong uitziet.

Het acteerwerk wordt wel goed gedaan. John Travolta levert weer eens goed werk in een misdaadfilm, wat hij vroeger ook goed deed. De laatste jaren speelde hij meer in minder misdaadfilm en zwakke komedies. Bij deze film kun je wat terugzien dat hij met passie de rol gespeeld heeft. Het is dan jammer dat de rest van de film wat op een simpele manier in elkaar gezet is, waardoor de gehele film en het eindresultaat minder is. De rest van de cast levert helaas niet zulk goed werk als John Travolta doet, maar dit komt ook omdat ze niet zulke grote rollen hebben in de film.

Ik geef de film als cijfer een:

Escape Plan 2: Hades

Escape Plan 2: Hades is het vervolg op de eerste Escape Plan film uit 2013. Dit vervolg is geregisseerd door Steven C. Miller, de regisseur van Marauders en Arsenal.

In deze film heeft Ray Breslin (Sylvester Stallone) een eliteteam getraind in zijn specialiteit om uit gevangenissen te breken. Deze leerlingen zijn zo verandert tot goede veiligheidsspecialisten die mensen nu uit elke ondoordringbare gevangenis kunnen bevrijden.

Ray moet de dingen weer
zelf oplossen. 

Wanneer Shu Ren (Xiaoming Huang) een van Ray zijn beste leerlingen ineens verdwijnt, leert Ray al snel dat hij gekidnapt is en zich nu bevindt in een speciale gevangenis genaamd Hades. In deze gevangenis worden de gevangenen als dieren behandelt en moeten bijvoorbeeld met elkaar vechten. De winnaar van het gevecht, wint een betere verzorging tijdens zijn gevangenschap terwijl de verliezer dan tijdenlang zonder voedsel kan eindigen.
De Hades gevangenis is volledig geautomatiseerd en heeft de mogelijkheid om van vorm te veranderen. Ray weet dat hij Shu Ren nu eigenhandig uit deze gevangenis moet zien te redden met alleen de hulp van wat oude vrienden zoals Trent DeRosa (Dave Bautista).

Ray en zijn oude vrienden proberen Shu Ren
uit de Hades gevangenis te bevrijden. 

De eerste Escape Plan film was een vermakelijke, maar soms wat vergezochte film.

Deze film had wel de langverwachte samenkomst van Sylvester Stallone en Arnold Schwarzenegger. Ondanks dat deze samenkomst wat eerder misschien wat meer gewaard zou zijn geweest, was de eerste Escape Plan beste een vermakelijke film waar je niet teveel over na moet denken.
Dit vervolg begint leuk waar je de leerlingen ziet proberen te uit te breken uit gevangenissen. Wanneer het echte verhaal dan begint, verandert de toon van de film. De film concentreert zich nu namelijk meer op de Hades gevangenis. Dit is net zoals in het eerste deel een onrealistische technische gebouw, wat lijkt alsof het uit een vergezochte Sci-Fi film komt. Zo komt deze film ook weer wat verzocht over, maar dan zonder de samenkomst van Stallone en Schwarzenegger.
Stallone moet het in deze film alleen doen met wat nieuwe gezichten. Helaas komt dit pas laat in de film naar voren, omdat ze ervoor gekozen hebben de film meer te concentreren over de leerlingen van Ray en de Hades gevangenis en de gevangenen in de gevangenis. De film komt hierdoor al snel wat langdradig over. Je krijgt ook veel nieuwe en meer onbekende gezichten te zien in deze film. Zo komt deze film wat over als de derde Expendables film waar de oude actie helden cast ook grotendeels vervangen werd door een nieuwe en meer onbekende cast.

De terugkeerde cast van de eerste Escape Plan film zetten samen met de meer bekendere acteurs aardig acteerwerk neer in deze film. De rest van de cast bestaan dan meer uit nieuwere acteurs en dit valt bij sommige wel terug te zien aan hun acteerwerk in de film.     

Ik geef de film als cijfer een:

Incredibles 2

Incredibles 2 is het 14-jarig latere vervolg op de eerste Incredibles animatie film. Dit vervolg is net zoals het eerste deel weer geregisseerd en geschreven door Brad Bird.

Na de gebeurtenissen in de eerste film hebben de Incredibles de smaak om superhelden te zijn voor hun stad en de inwoners weer te pakken, maar door de regels is het nog steeds illegaal om als superheld te werken.

De drie helden op uitnodigen
bij Devtech.

Mr. Incredible (stem van Craig T. Nelson) en Elastigirl (stem van Holly Hunter) krijgen later een uitnodiging van het technische bedrijf Devtech. De baas van dit bedrijf Winston Deavor (stem van Bob Odenkirk) heeft de twee samen met Frozone (stem van Samuel L. Jackson) uitgenodigd, omdat hij vindt dat de superhelden weer legaal moeten worden en zo de wereld makkelijker kunnen beschermen. Hij denkt dat hij met hun steun en zijn politieke invloed hiervoor kan zorgen. Zo wil hij de helden kunnen inschakelen wanneer ze ergens nodig zijn. De helden gaan akkoord met deze deal en wachten op verder bericht.

Elastigirl gaat als held te werk
terwijl Mr. Incredible thuis blijft.

Zo krijgt Elastigirl al snel opdrachten via Devtech, waardoor Mr. Incredible thuis met het huishouden en gezinsverzorging achter blijft. Ondanks dat Mr. Incredible ook liever als superheld te werk zou gaan, wil hij laten zien dat hij trots op zijn vrouw is en in haar geloofd. Zo probeert hij een goede vader te zijn voor zijn kinderen en het huishouden Terwijl Elastigirl het op moet nemen tegen een nieuwe schurk onder de naam Screenslaver Deze schurk hypnotiseert mensen via digitale schermen zodat ze doen wat ze gezegd wordt. Elastigirl moet deze schurk nu zien te stoppen voordat hij de controle over de verkeerde mensen krijgt.

Dit vervolg is pas 14 jaar later uitgekomen. Vele Disney Pixar film fans vroegen zich al af of er ooit een tweede Incredibles film zou komen, terwijl er al wel drie Cars films waren. Dat dit tweede deel pas zo laat gekomen is, komt omdat Brad Bird pas een vervolg wilde maken als hij er een goed idee en verhaallijn voor wist. Als je met deze kennis naar de tweede Incredibles film gaat, kun je er misschien met wat te hoge verwachtingen naartoe gaan. Dit tweede deel is namelijk niet zo goed als het eerste deel, maar het is nog steeds een vermakelijke film met een goed verhaal. Het verhaal komt bij dit vervolg alleen wat meer bekend over. Dit komt vooral omdat bij de eerste Incredibles film andere superhelden films nog niet zo groot en succesvol waren zoals ze nu zijn. Nu superhelden films succesvoller geworden zijn, is het superhelden aspect van de film niet zo bijzonder meer.
Wat wel een sterk aspect blijft van deze film is het gezinsleven, want ondanks de superkrachten van de personages hebben ze ook gewoon alledaagse problemen zoals het huishouden, huiswerk of relatieproblemen.
Wat ook een voordeel is van dit 14 jaar latere vervolg is dat de animatie effecten beter geworden zijn met de tijd. Zo ziet de animatie er goed uit en hebben ze het met een goed oog voor detail gemaakt. Zo zien bijvoorbeeld de haren van sommige personages en de manier waarop deze bewegen er erg realistisch uit. Waar de animatie ook goed naar voren komt, is in de actie scenes. In actie scenes met Elastigirl of Frozone komt mix van animatie en 3D goed over.   

Het is ook leuk om de personages van de Incredibles eindelijk weer eens terug te zien in een vervolg. De kinderen zorgen weer voor leuke komedie en wat drama momenten. De leukste komedie komt van baby Jack-Jack, bij wie zijn superkrachten beginnen te ontwikkelen. Frozone is ook leuk en komisch in deze film en heeft ook wat meer tijd in de film vergeleken het eerste deel. In dit deel komen ook meer nieuwe superhelden voor, maar van de meeste leer je weinig en vergeet je snel weer wie ze zijn en wat ze kunnen. Dit komt omdat ze wat teveel nieuwe superhelden te snel aan je voorstellen als kijker. De schurk valt ook wat tegen in dit vervolg, omdat je vooral als oudere kijker al snel kunt raden wie er onder het masker zit.

Ik geef de film als cijfer een:

Ocean's Eight

Ocean's Eight is een spin-off van de Ocean's Eleven filmserie. Deze film is geregisseerd en deels geschreven door Gary Ross, de regisseur van de eerste Hunger Games film en Free State of Jones.

Debbie  en Lou.

De film gaat over Debbie Ocean (Sandra Bullock), de zus van Danny Ocean (George Clooney) Nadat ze uit de gevangenis vrijkomt, zoekt ze direct haar partner in crime Lou Miller (Cate Blanchett) op en heeft al weer grootse plannen voor een nieuwe overval.

Debbie heeft het namelijk voorzien op een diamant ter waarde van 150 miljoen dollar. Deze diamant bevindt zich op het grootste evenement van het jaar tijdens een groot modegala. Het enige probleem voor Debbie is dat de diamant onderdeel uitmaakt van een ketting die gedragen, wordt door de wereldberoemde actrice Daphne Kluger (Anne Hathaway). Debbie weet dat ze meer hulp nodig gaat hebben dan alleen Lou en besluit zo een team samen te stelen van wat vrouwen die haar kunnen helpen deze misdaad meer succesvoller uit te voeren.    

Debbie en de vrouwen crew waarmee
ze de misdaad plant te plegen. 

Met deze film hebben ze een bestaande filmserie een vrouwelijk tintje gegeven. In 2016 hebben ze dit ook gedaan met de Ghostbusters serie, maar hier maakte ze de fout om er een vrouwelijke reboot van te maken. Bij deze film hebben ze er slim voor gekozen om het echt deel uit te laten maken van de filmserie en de voorgaande films. Deze film weet zo goed een plekje te vinden in de film serie qua verhaal en stijl. Deze nieuwe film is dan niet zo goed als de beste voorgaande Ocean's films, maar wel wat beter dan de mindere film uit de serie.
Deze film zet een goed verhaal neer met goeie wendingen, maar op een punt worden de wendingen wat voorspelbaar. Zo wordt de spanning rond het eind wel wat minder.De film komt soms ook wat langdradig over omdat de crew eerst samen moet komen en later de dingen klaar moet zetten om de diefstal succesvol te kunnen plegen. De voorgaande Ocean’s film waren meer misdaad thrillers en bij deze film  hebben ze ervoor gekozen om er meer humor in te stoppen zodat het ook meer overkomt als een komedie. Helaas slaat de meeste komedie niet echt aan.   

Het acteerwerk wordt goed gedaan door de cast. De vrouwen die samen werken om de diamant te stelen hebben een goede onderlinge band, waardoor ze goed overkomen als vriendschappelijke partners. Door de grootte van de cast krijgt niet iedere actrice evenveel tijd om goed naar voren te komen. Sandra Bullock doet het goed in de hoofdrol, maar Cate Blanchett steelt toch meer de spotlight in deze film. Awkwafina weet in de film voor de beste komedie momenten te zorgen. Anne Hathaway levert ook goed acteerwerk op een bijzondere manier, omdat ze in deze film de rol van een actrice speelt zoals zijzelf nu in de filmwereld wordt gezien als actrice. 

Ik geef de film als cijfer een:

Hotel Artemis

Hotel Artemis is een nieuwe misdaad thriller geregisseerd, geschreven en geproduceerd door Drew Pearce. Hij heeft hiervoor alleen enkele korte films geregisseerd en is verder bekend als medeschrijver van films zoals: Iron Man 3 en  Mission Impossible - Rogue Nation.

De film speelt zich af in de nabije toekomst, waar de technologie er flink op vooruit gegaan is, maar waar water bijvoorbeeld schaars is geworden. Zo beschikken de rijke klasse over het meeste water en stroom, waardoor de arme mensen vaak in opstand komen of in de criminele wereld stappen.

De zuster checkt  patiënten 

Het voordeel voor de criminelen is dat er een geheime verzorgingslocatie is in hotel Artemis. Deze verzorging geldt alleen voor leden. Deze leden moeten zich ook aan strenge regels houden, waardoor ze andere vijandige criminelen niet mogen aanvallen. 
Dit wordt allemaal geleidt door de zuster (Jodie Foster) die samen met haar beveiliger Everest (Dave Bautista) ervoor zorgen dat alles volgens de regels verloopt. Wanneer er op een avond meer patiënten binnenkomen dan geholpen kunnen worden, moet de zuster keuzes gaan maken over wie ze gaat helpen of ze er voor kiest om wat regels te breken. Als ze ervoor kiest om zich niet langer aan de regels te houden, kan dit haar haar baan kosten en de patiënten die ze in behandeling heeft zonder verder zorg achter laten.

De zuster en Everest discuseren
over hoe ze het beste verder kunnen gaan.

 
Dit is een interessante film die tijdens de promotie en trailer over kwam als een soort John Wick spin-off, omdat in de John Wick filmserie ook een hotel voorkomt met strenge regels, waar criminelen elkaar niet mogen aanvallen. Ditzelfde onderdeel zorgt voor de meeste spanning in deze film, want verschillende criminelen die elkaar niet zo mogen komen vaak samen in scenes en kunnen elkaar alleen met woorden beledigend aanvallen. Als ze elkaar wat aan zouden doen riskeren ze hun lidmaatschap van het hotel te verliezen. Zo is het spannend om te zien of alle criminelen zich wel aan deze regel houden, omdat je als kijker ook niet volledig weet wie te vertrouwen is.

In de film zitten wel wat teveel verschillende personages die elk een eigen verhaallijn hebben. Deze verschillende verhaallijnen lopen gedurende de film door elkaar heen. Zo kan de gehele film soms wat lastig te volgen zijn, omdat ze snel van het ene verhaallijn naar het andere springen. 

De filmset ziet er goed uit in de film. De verschillende hotelkamers die in de film door de zuster of de criminelen voor verschillende functies gebruikt worden, komen wel op een realistische manier naar voren.

Het acteerwerk wordt door de cast ook goed gedaan, maar door de grootte van de cast krijgt niet iedere acteur evenveel tijd om goed naar voren te komen met hun personage. Jodie Foster zet goed werk neer in de hoofdrol en heeft leuke onderlinge momenten met. Dave Bautista. Hij en Charlie Day zorgen ook voor wat komisch momenten in de film. Sterling K. Brown en Sofia Boutella zetten goed de criminele aspecten neer in de film. Sofia Boutella levert vooral goed werk als een verleidelijke huurmoordenaar. Ze zet het beste actie acteerwerk neer in de actie scenes in de film. Ondanks zijn korte tijd in de film weet Jeff Goldblum toch de film te stelen met zijn charismatische rol en acteerwerk in de film. Hij zorgt ook voor de beste komische momenten in de film.

Ik geef de film als cijfer een:

Incident in a Ghost Land

Incident in a Ghost Land is een nieuwe horror drama geregisseerd en geschreven door Pascal laugier, de regisseur van Marrtyrs en The Tall Man.

Het verhaal gaat over moeder Pauline (Myléne Farmer) die samen met haar twee dochters het huis van haar pas overleden zus erft. Tijdens hun eerste nacht in dit huis worden ze overvallen door verkeerde figuren. Gelukkig overleven de drie deze situatie, maar dit heeft wel de relatie tussen de twee zussen zo verandert waardoor ze uit elkaar zijn gegroeid.

Beth

Eenmaal volwassen is de oudste zus Beth (Crystal Reed) een succesvolle horrorauteur geworden en leeft zo het perfecte leven met een gezin in Los Angeles. Haar zusje Vera (Anastasia Phillips) heeft echter minder geluk, want sinds de traumatische eerste avond in het geërfde huis van hun tante is Vera getraumatiseerd en leeft met paranoïde aanvallen nog steeds bij haar moeder.
Wanneer de drie na een aantal jaren weer samen komen in hetzelfde huis. Denkt Vera dat er weer foute mensen langs gaan komen. Door haar paranoïde gedachte gang nemen Beth en Pauline haar niet zo serieus, maar wanneer Beth zelf ook vreemde figuren begint te zien zou haar zusje wel een gelijk kunnen hebben. 

Beth en Vera verstoppen zich voor de verkeerde figuren. 

Deze film vertelt een goede mix tussen een psychologische thriller en een huis invasie horror film. Zo is dit best een spannende film, maar de echte spanning begint pas wanneer de indringers het huis binnendringen. Hiervoor wordt de film helaas gevuld met wat simpele jump scares. Als de indringers eenmaal binnen zijn, komt de film snel over als een mix tussen de eerste Strangers film en Texas Chainsaw Massacre dankzij de verschijningen en acties van de indringers. Ondanks de spanning in de film kan de film wel wat voorspelbaar overkomen en de vooral voor fans van het horror genre.

Het acteerwerk wordt goed gedaan in de film. Dit is beste bijzonder, omdat de meeste van de cast meer bekend zijn van hun acteerwerk in tv-series of korte films. Anastasia Phillips kan soms wel wat te overdreven overkomen wanneer haar personage zich gestoord moet gedragen, maar gelukkig gebeurd dit niet te vaak in de film. Crystal Reed levert het beste acteerwerk ondanks dat ze meer bekend is uit tv-series zoals Teen Wolf en in het nieuwste seizoen van Gotham. Of van haar kleine rolletjes in films zoals Skyline en Crazy, Stupid, Love. Hier schijnt ze voor de verandering eens in de hoofdrol.

Ik geef de film als cijfer een:

Hereditary

Hereditary is een nieuwe horror film geregisseerd en geschreven door Ari Aster. Dit is pas de eerste echte film die hij heeft geregisseerd, want hij heeft hiervoor alleen maar enkele korte films geregisseerd.

In de film komt de moeder van Annie Graham (Toni Collette) te overlijden. Annie haar moeder was

Annie en Charlie

door haar aparte persoonlijkheid een weinig geliefde vrouw in haar familie. De beste relatie had ze met haar kleindochter Charlie (Milly Shapiro) de dochter van Annie. Charlie heeft het zwaar met het verlies van haar geliefde oma en zo moet Annie haar dochter in deze zware tijden zoveel mogelijk probeert te bij te staan.
Annie zelf leert tijdens haar rouwproces een andere en duistere kant van haar moeders geschiedenis kennen die langzamerhand haar eigen gezin begint te beïnvloeden.

Deze film wordt op een opmerkelijke manier gepromoot met een vage trailer waar je als kijker niet echt duidelijk leert wat je van de film moet gaan denken. Tijdens de première krijg je een poster te zien met een nood nummer dat je kunt bellen in geval je het te eng vindt worden. De enige verkeerde promotie die ze voor deze film maken is dat ze de film aantonen als de nieuwe The Exorcist of The Shining, waardoor je met te hoge verwachtingen naar de film toe kunt gaan en zo eerder teleur gesteld de film kunt verlaten.

Zo begint de film wat apart en langdradig, maar toch ook goed en spannend. Dit komt omdat je in de eerste helft van de film soms dingen op de achtergrond of in de hoeken van het beeld kan zien zonder dat je er een onnodig eng geluid bij hoort. Zo weten ze goedkope jump scares te vermijden, maar als je als kijker niet altijd even goed blijft opletten, kun je sommige van deze dingen ook missen. 
Helaas verandert de sfeer van de film in de tweede helft van de film. Dit komt omdat ze wat te veel tonen aan je als kijker waardoor de spanning in de film verloren gaat en de film nu eerder komisch overkomt. Zo eindig je de film eerder op een komische manier in plaats van dat je nog echt bang bent van wat je in het eerste deel gezien hebt.
Het tempo van de film is wel wat sloom wat in de eerste helft goed werkt om de spanning op te bouwen, maar in de tweede helft maakt dit de film jammer genoeg alleen maar langdradig. 

Toni Collette zet goed acteerwerk neer in deze film als de hoofdrol. Milly Shapiro zet ook goed acteerwerk neer voor een actrice van haar leeftijd en dit is pas haar eerste echte film waarin ze acteert. Alex Wolff die de zoon en broer in de film speelt, levert helaas minder acteerwerk en levert vaak wat te overdreven acteerwerk, waardoor hij de situaties eerder komisch maakt dan dat je als kijker bang bent voor wat er gebeurt.

Ik geef de film als cijfer een:

Love, Simon

Love, Simon is een nieuwe romantische drama komedie geregisseerd door Greg Berlant, de regisseur van Life as We Know It.

Simon en zijn vrienden.

De film gaat over de zeventienjarige Simon Spier (Nick Robinson), die door het leven gaat met het geheim dat hij homoseksueel is. Zijn familie en vrienden weten niets van zijn geheim wat Simon zijn leven soms wat lastig of ongemakkelijk kan maken.
Alleen een onbekende medeleerling met wie Simon chat kent zijn geheim. Deze leerling schijnt zelf ook homoseksueel te zijn en durft dit verder ook niet met de wereld te delen. Simon komt zo met het idee om samen met zijn onbekende medeleerling te onthullen wie ze zijn en daarna samen aan de rest van hun school te onthullen wat hun seksuele voorkeur is. Simon moet nu hopen dat deze Medeleerling akkoord gaat met Simon zijn plan en moet het tot die tijd vol zien te houden met het bewaren van zijn geheim.

Simon met een goede vriendin. 

Deze film vertelt een mooi en goed verhaal over hoe moeilijk het tienerleven kan zijn voor tieners die wat anders zijn of hebben dan de meeste tieners. Zo kan deze film en goede hulp of inspiratiebron zijn voor tieners die zelf ook wat anders zijn dan de rest en zich hier misschien voor schamen. Deze film is heel goed en realistisch geschreven zodat het de meeste tieners van nu wel aan kan spreken. Voor ouder kijkers is de film ook goed en informatie om te leren hoe moeilijk het leven van tieners soms kan zijn. Oudere kijkers kunnen wel eerder zien of raden waar het verhaal ongeveer naartoe gaat, waardoor wendingen of onthullingen niet zo verrassend meer overkomen als het voor jongere tiener kijkers kan overkomen.

Het acteerwerk wordt goed gedaan in de film. De tiener personages komen echt over als tieners van vandaag de dag, zodat tieners die de film kijkers zich snel aan de personages kunnen relateren. Nick Robinson heeft al in vele anders films gespeeld zoals: Jurassic World, Everything, Everything en The 5th Wave. In deze film laat hij echt zien hoe goed hij kan acteren in de hoofdrol, want in zijn voorgaande filmrollen had hij meer kleinere bijrollen waar hij verder niet echt bijzonder in naar voren kwam. De rest van de jongere cast bestaat wel meer uit tv-acteurs zoals Katherine Langford en Keiynan Lonsdale  zetten toch ook goed en geloofwaardig werk neer in de film.

Ik geef de film als cijfer een:

Jurassic World: Fallen Kingdom

Jurassic World: Fallen Kingdom is de vijfde film in de Jurasic Park serie. De film is geregisseerd door J.A. Bayona, de regisseur van The Orphanage en A Monster Calls.

De film speelt zich drie jaar later af na de gebeurtenissen in het park Jurassic World, dat nu gesloten is terwijl alle dinosaurussen er nog vrij rond lopen.

Owen op het eiland
tegenover een dinosaurus. 

Wanneer de slapende vulkaan op het eiland Isla Nublar ineens actief wordt, komen de mensen voor de vraag te staan of ze moeten ingrijpen om de dinosaurussen te redden of gewoon de natuur zijn werk laten doen. Claire Dearing (Bryce Dallas Howard) voelt zich verantwoordelijk om de dinosaurussen te redden en weet dat ze hiervoor de hulp van Owen Grady (Chris Pratt) nodig is.
 Tijdens de reddingsmissie Proberen Claire en Owen zoveel mogelijk dinosaurussen te redden, maar leren dat andere de dinosaurussen alleen redden voor de verkoop op een geheim geplande veiling voor rijke mensen van al over de wereld. Nu moeten Claire en Owen de dinosaurussen niet alleen redden, maar er ook voor zorgen dat ze niet in de verkeerde handen terecht komen.

Deze film heeft twee verschillende verhaallijnen. In de eerste verhaallijn moeten ze de dinosaurussen redden van het eiland en in de tweede verhaallijn uit de handen van de verkeerde kopers. Zo is het begin leuker voor Jurassic Park fans, omdat dit echt plaatsneemt op het bekende eiland van de filmserie. Dit gedeelte komt ook meer over als een rampen film dankzij de uitbarstende vulkaan.

De Indoraptor. 

De tweede helft is dan leuker voor de Jurassic World fans, omdat dit meer over de personages en dinosaurussen uit deze film gaat. Hier verandert de film ook meer in een monster thriller film, waar de personages de dinosaurussen moeten zien te redden en op moeten passen voor de nieuwe gemaakte dinosaurus de Indoraptor. Deze nieuwe dino kan wel wat eng overkomen voor te jonge kijkers. Verder kan het tweede deel van de film soms wel wat voorspelbaar of wat ver gezocht overkomen.

De effecten in de film zijn ook goed gedaan. In de eerste Jurassic World film gebruikte ze wat te veel CGI effecten, waardoor deze film wel wat minder overkwam dan de eerste Jurassic Park film. De effecten in de eerste twee Jurassic Park films zijn door Steven Spielberg namelijk op een goede en realistische manier gebruikt, waardoor de dinosaurussen in die films haast echt leken. Dit kwam omdat ze echt gebruik hebben gemaakt van poppen of andere objecten om de dinosaurussen echt naar voren te brengen en de CGI meer op de achtergrond hebben gehouden. Dit heeft J.A. Bayona gelukkig ook op eenzelfde manier gedaan, waardoor de meeste dinosaurussen in deze film ook goed en realistisch overkomen.

Het acteerwerk wordt ook goed gedaan in de film. Bryce Dalles Howard en Chris Pratt doen het goed in deze film en komen ook wat beter over dan dat ze in de eerste Jurassic World deden. Ze spelen goed samen met de nieuwe castleden Daniella Pineda en Justice Smith. Justice Smith zorgt in de film voor vele komische momenten, maar deze slaan wel meer aan voor jongere kijkers terwijl Chris Pratt gewoon voor de humor blijft zorgen voor kijkers van elke leeftijd. Verder hebben acteurs als Toby Jones en James Cromwell ook een rol in deze film, maar dit zijn meer korte rollen die ze even plezierig gedaan hebben. Wat wel wat kan tegenvallen is de tijd dat de originele terugkerende cast van Jeff Goldblum en BD Wong, want dit wordt groots gepromoot in de film terwijl ze maar een paar keer in de film verschijnen.

Ik geef de film als cijfer een:

Isle of Dogs

Isle of Dogs is een nieuwe animatie komedie geregisseerd en deels geschreven en geproduceerd door Wes Anderson, de regisseur van Fantasic Mr. Fox, Rushmore en The Grand Budapest Hotel.

De film gaat over het 12-jarige pleegkind Atari Kobayashi (stem van Koyu Rankin). Zijn vader is de burgemeester en heeft met een nieuwe regel alle honden laten verbannen naar een afvalstortplaats genaamd Trash Island.

Atari ontmoet de honden.

Zo verliest Atari zijn trouwe waakhond Spots (stem van Liev Schreiber) en besluit om hem alleen terug te halen van Trash Island. Hier ontmoet hij vele andere honden, die liever niets met mensen te maken willen hebben na hun verbanning. Atari moet de honden zien te overtuigen om hem te helpen in zijn zoektocht naar Spots.

Deze animatie film heeft Wes Anderson weer op een stop motion manier gemaakt net zoals hij heeft gedaan bij de film Fantastic Mr. Fox. Bij deze film heeft hij de stop motion en manier van filmen erg verbetert. Dit komt vooral omdat deze manier van filmen met de tijd beter geworden is. Zo bevat deze film vele mooie beelden voor jong en oud. Ondanks de mooie beelden bevat de film ook een paar situaties die niet echt geschikt zijn voor te jonge kinderen Het tempo van de film is soms ook wat traag wat voor jonge kijkers snel als langdradig over kan komen.

Het stem acteerwerk wordt goed gedaan in de film. Het komt echt over op een Wes Anderson manier, maar toch weten acteurs als Bryan Cranston, Edward Norton, Bill Murray en Jeff Goldblum ook een beetje de personages op hun eigen bekende manier neer te zetten.

Ik geef de film als cijfer een:

Loving Pablo

Loving Pablo is een biografische crimineel drama geregisseerd en deels geschreven door Fernando León de Aranoa, de regisseur van A Perfect Day en Invisibles.

De film gaat over het leven van de gevreesde drugshandelaar Pablo Escobar (Javier Bardem). Tijdens het opbouw van zijn criminele imperium ontmoet Pablo de journalist Virginia Vallejo (Penélope Cruz). De twee worden ondanks dat Pablo al met een andere vrouw getrouwd is, verlieft op elkaar 

Pablo en Virginia .

Virginia is erg onder de indruk van Pablo zijn charisma en rijkdom en weet van zijn succes mee te pikken. Zo komt ze wel in het vizier van agent Shepard (Peter Sarsgaard).Zo komt ze voor een keuze te staan om Pablo te verraden en hem achter haar aan te krijgen of om de informatie geheim te houden en zo kans te lopen om opgepakt te worden.

Deze film gaat weer over Pablo Escobar en de Mexicaanse drugskartel. Dit is wel een bekend iets dat eerder in films zoals de film van vorig jaar: American Made of de Netflix serie: Narcos naar voren is gekomen. Zo kan het verhaal van deze film grotendeels wel wat bekend overkomen Wat ze in deze film wel wat meer naar voren proberen te brengen is de relatie tussen Pablo Escobar en Virginia Vallejo. Zo krijg je een bekend verhaal vanuit een andere hoek te zien. Deze romantische aspecten tussen de hoofdrolspelers komen goed, maar wat langdradig over. De bekende aspecten die je al eens eerder in andere films of series hebt gezien, worden in deze film dan helaas wat te gehaast getoond. De film komt verder wel goed over met een paar spannende actie scenes, maar blijft uiteindelijk helaas gewoon een standaard en bekende film over Pablo Escobar. Voor een betere en informatiever verhaal over Pablo Escobar kun je betere de eerste twee seizoenen van Narcos kijken.         

Het acteerwerk wordt in de film goed gedaan. De chemie tussen de twee hoofdrolspelers komt sterk naar voren in de film, want Javier Bardem en Penélope Cruz hebben in het echt ook een relatie met elkaar. Javier Bardem zet de rol van Pablo Escobar goed en een beetje op een eigen manier neer. Penélope Cruz doet het ook goed, maar soms overdrijft ze de rol wel een beetje op momenten waar ze paniekerig over moet komen.

Ik geef de film als cijfer een: