Hereditary

Hereditary is een nieuwe horror film geregisseerd en geschreven door Ari Aster. Dit is pas de eerste echte film die hij heeft geregisseerd, want hij heeft hiervoor alleen maar enkele korte films geregisseerd.

In de film komt de moeder van Annie Graham (Toni Collette) te overlijden. Annie haar moeder was

Annie en Charlie

door haar aparte persoonlijkheid een weinig geliefde vrouw in haar familie. De beste relatie had ze met haar kleindochter Charlie (Milly Shapiro) de dochter van Annie. Charlie heeft het zwaar met het verlies van haar geliefde oma en zo moet Annie haar dochter in deze zware tijden zoveel mogelijk probeert te bij te staan.
Annie zelf leert tijdens haar rouwproces een andere en duistere kant van haar moeders geschiedenis kennen die langzamerhand haar eigen gezin begint te beïnvloeden.

Deze film wordt op een opmerkelijke manier gepromoot met een vage trailer waar je als kijker niet echt duidelijk leert wat je van de film moet gaan denken. Tijdens de première krijg je een poster te zien met een nood nummer dat je kunt bellen in geval je het te eng vindt worden. De enige verkeerde promotie die ze voor deze film maken is dat ze de film aantonen als de nieuwe The Exorcist of The Shining, waardoor je met te hoge verwachtingen naar de film toe kunt gaan en zo eerder teleur gesteld de film kunt verlaten.

Zo begint de film wat apart en langdradig, maar toch ook goed en spannend. Dit komt omdat je in de eerste helft van de film soms dingen op de achtergrond of in de hoeken van het beeld kan zien zonder dat je er een onnodig eng geluid bij hoort. Zo weten ze goedkope jump scares te vermijden, maar als je als kijker niet altijd even goed blijft opletten, kun je sommige van deze dingen ook missen. 
Helaas verandert de sfeer van de film in de tweede helft van de film. Dit komt omdat ze wat te veel tonen aan je als kijker waardoor de spanning in de film verloren gaat en de film nu eerder komisch overkomt. Zo eindig je de film eerder op een komische manier in plaats van dat je nog echt bang bent van wat je in het eerste deel gezien hebt.
Het tempo van de film is wel wat sloom wat in de eerste helft goed werkt om de spanning op te bouwen, maar in de tweede helft maakt dit de film jammer genoeg alleen maar langdradig. 

Toni Collette zet goed acteerwerk neer in deze film als de hoofdrol. Milly Shapiro zet ook goed acteerwerk neer voor een actrice van haar leeftijd en dit is pas haar eerste echte film waarin ze acteert. Alex Wolff die de zoon en broer in de film speelt, levert helaas minder acteerwerk en levert vaak wat te overdreven acteerwerk, waardoor hij de situaties eerder komisch maakt dan dat je als kijker bang bent voor wat er gebeurt.

Ik geef de film als cijfer een: